________________
હસમું : : ૧૫ :
દેતાં શીખે છત્રીશમે મૂર્ખ એ કે જે કૂરમંત્રીને ભય ન રાખે.
સાડત્રીશમે મૂર્ખ એ કે જે કૃતજ્ઞ પાસેથી ઉપકારના બદલાની આશા રાખે.
ઓગણચાલીશમે મૂર્ખ એ કે જે નીરોગી શરીરે વહેમથી દવા ખાય.
ચાલીશમે મૂર્ણ એ કે જે ગી છતાં પરેજી ન પાળે. એકતાલીશમે મૂર્ખ એ કે જે લેભથી સ્વજનને છોડી દે.
બેંતાલીશમે મૂર્ખ એ કે જે મિત્રના મનમાંથી રગ ઉતરી જાય એવાં વચને બોલે.
તેંતાલીશમે મૂર્ખ એ કે જે લાભને અવસર આવ્યું આળસ કરે.
ચુમાલીશમે મૂર્ખ એ કે જે માટે અદ્ધિવંત છતાં કલેશ સહન કરે.
પિસ્તાલીશમે મૂર્ખ એ કે જે જેશીનાં વચને પર ભરોસે રાખી રાજ્ય કે શ્રીમંતાઈની ઈરછા કરે.
છેતાલીશમે મૂર્ણ છે કે જે મૂખની સાથે મસલત કરે.
સુડતાલીશમે મૂખ એ કે જે દુર્બળને રીબાવવામાં શૂરવીરતા બતાવે.
અડતાલીશમે મૂર્ખ એ કે જે પ્રકટપણે દૂષિત એવી સ્ત્રી પર પ્રેમ રાખે.
ઓગણપચાશમે મૂર્ખ એ કે જે ગુણને અભ્યાસ કરવામાં રુચિ ન રાખે.
