________________
ધર્મબોધચંથમાળા : ૨૮ :
: પુષ્પ ડરીને એક પણ કંબલ લીધી નહિ, એટલે તેને ખૂબ માઠું લાગ્યું અને ઓછામાં ઓછી એક કંબલ ખરીદવાને આગ્રહ કર્યો. તેથી શ્રેણિકરાયે માણસને મેકલીને પેલા વેપારીઓને શોધી કાઢયા, પરંતુ તેમણે જણાવ્યું કે “અમારી પાસેની બધી રત્નકંબલે શાલિભદ્ર શેઠે ખરીદી લીધી છે. આથી રાજાને ભારે આશ્ચર્ય થયું અને તેણે એક પ્રધાનને આજ્ઞા કરી કે “તમે શાલિભદ્રને ત્યાંથી એક કાંબલ લઈ આવે.” એટલે પ્રધાન સવા લાખ સોનામહોરો સાથે શાલિભદ્રને ત્યાં ગયા અને ભદ્રા માતાને મળે, કારણ કે શાલિભદ્ર તે સુખમાં લીન હતા અને ઘરને બધો કારભાર ભદ્રા માતા જ ચલાવતા હતા.
ભદ્રા માતાએ આગમનનું કારણ પૂછયું એટલે પેલા પ્રધાને કહ્યું કે “રાજાને એક રત્નકંબલ જોઈએ છે.' તે સાંભળીને ભદ્રા માતાએ જવાબ આપે કે “મેં તે એ કાંબલના બબ્બે ટુકડા કરીને શાલિભદ્રની સ્ત્રીઓને આપી દીધા અને તેમણે એનાથી પોતાના પગ લુછીને ખાલકુંડીમાં કાઢી નાખ્યા છે. અત્યારે તે ખાલકુડીમાં પડ્યા હશે. તે હવે મારાથી કેમ અપાય?”
આ સાંભળીને પ્રધાન તે આભે જ બની ગયે. “સેળ રત્નકંબલના ટુકડા અને તેને પગ લુછવામાં ઉપયોગ! અહો! રાજાની સમૃદ્ધિ આની આગળ કંઈ જ વિસાતમાં નથી.”
શ્રેણિકરાયે આ હકીકત જાણું એટલે તેને શાલિભદ્રને જેવાની ઈચ્છા થઈ, તેથી અભયકુમારને આજ્ઞા કરી કે તમે શાલિભદ્રને અહીં તેડી લાવે. અને અભયકુમાર શાલિભદ્રને
