________________
ધમબોધ ગ્રંથમાળા
: પુષ્પ
“ધર્મ સુખનું મહહમ્ય [પ્રાસાદ છે, શત્રુરૂપ સંકટમાં અભેદ્ય બખ્તર છે અને જડતાને નાશ કરનારું મહારસાયણ છે.
ધર્મથી છવ રાજ, બળદેવ, વાસુદેવ, ચકવર્તી અને ઇંદ્ર થાય છે તથા ત્રિભુવનપૂજિત તીર્થંકરપણુને પણ પ્રાપ્ત કરે છે. તાત્પર્ય કે-જગની તમામ ઋદ્ધિ-સિદ્ધિ અને સકલ ઐશ્વર્ય ધર્મને આધીન છે.
આ ધર્મનું અનુષ્ઠાન દાન, શીલ, તપ અને ભાવની યથાર્થ આરાધનાથી થાય છે, તેમાં પણ દાનની શ્રેષતા છે. કેમ કે
" शीलादयोऽपि सत्पात्रदानस्यायान्ति सन्निधौ ।
माण्डलिकाः सदा यान्ति राजराजे निमन्त्रिते ॥"
રાજરાજેશ્વરનું નિમંત્રણ મળતાં માંડલિક રાજાઓ હમેશાં તેની પાસે આવે છે. તેમ સુપાત્ર દાનથી શીલ વગેરે બાકીના ધર્મપ્રકારો પણ આત્માની સમીપે આવે છે.” વળી–
"दानेन भूतानि वशीभवन्ति, તાજેન વૈરાથ યાતિ નાશ ! परोऽपि बन्धुत्वमुपैति दानात् ,
તતઃ પૃથિવ્ય વર હિરાનમ્ ” (વિવિધ પ્રકારનાં અને વિવિધ સ્વભાવનાં) પ્રાણુઓ દાનવડે જ વશ થાય છે, (જુદાં જુદાં કારણથી બંધાયેલાં) અનેક પ્રકારનાં વૈરે દાનથી જ નાશ પામે છે; અને જે પારકે હોય
