Collection of Prakrit and Sanskrit Inscriptions

Author(s): P Piterson
Publisher: Bhavnagar Archiological Department

Page 177

100
SCRYA DYNASTY.
आखायाविधिमा त्रिजगतां श्रीद्वारकानापर्फ प्रासादं रचितोपचारमकरोनीपतिमकल देवेनांजवेन चकितं योवीक्षितः शंकया विध्याद्रगिरिसत्तमस्य नियतं मुक्तस्य वाग्बंधनात् ॥ ६१ ॥
यस्य प्रत्युसिकद्रपदसमाधातुर्थभारारापात माताप बद्र चिलबिललललालः फणीन्द्रः । व्यास्पष्ट मि धुपमयमधुना भाग्यमाभाष्य शिष्यं सभीभर्तुः पुरखान्यति समपतिमद्रस्य कीचिः ॥ ६२ ॥ सोढुं नेशः पयोधिः क्षणमपि विरहं द्वारकानायकस्य प्रेम्णा पादोपमूलं स्वयमुपगतवान्यस्तडागढलेन । नोदग्याकुंभयोनेरतिपतावित मंतनमेष्वन् शापांत में विदध्यादयमिति पिनयार्द्विय एवानवयं ११३१ ॥ विष्यस्कंधैकबंधुर्निजविततिभरादं धुतानीतसिंधुनरक्रीडत्पुरंध्रीप्रसभकुचतटाघातसीदत्तरंगः । संतुष्यत्तोयजंतुविविधन
दनदीवेगसंरोधितंतुः सत्येतरस्य सुमितसिद्धिहेतुः सकेछुः ||३४||
अमुष्य, धरणीभूतो विषयमध्यवर्ती महादरीवृतत्रपुष्ट्याविवृतदूरगंभीरतः । महोदर इवापरः परमनोनगम्यांतरः परिणतरकीर्तनी जयति चित्रकूटाचलः ||३५|
जायतां नाम कामं कुलधरणिभृतः सप्तशृंगीतुंगा वैचित्र्याच्चित्रकुटं तुलयितुमनलं तीर्थभूतप्रदेशं । माभूवन्नीरियो मदतिनीचा मानस श्रृंगे यः खीरवारांनिधिमभिततरामुपगोजना ||३६|| उद्दामग्रामानेर्य्यद (ज्स)रमरकणिका जातसेकातिरेकस्निग्धच्छालप्रबालप्रभवदुस्तराभोगसूनप्रसूतात् । मध्वासारादपारादुपहतजनुषो दाववन्हेनिदाघे विश्वद्रीची वनानि प्रसभपरिभयं नेह शैले विदंति ||६७ || एतस्मिन् सरिदस्ति निर्मलजला यस्यां निवापांज लावुन्मिलत्तिलजातपातकदलव्यमाः शफर्यश्चलाः । क्रीडासंभ्रमविकृतान्सु मज्जनाम या कांता वेलोपिक फुरंत स्फुटं ॥ ६८॥ लंकाकिं नाम दुर्गे जलनिधिरविता यत्र साकालाका प्राकाविवर्णैरपि गलितमदेयांश्रवेतानिमानी । यो धत्ते क्षीरवारांनिधिमुपरि परै राजहंसैरगम्यस्तद्दुर्ग चित्रकूटो जयति वसुमतीमंडनं मूरिभूमिः ॥ ६९ ॥ सौभाग्यकमहौषधिर्भगवती पस्मिन् भवानी स्वयं जागत विधानसतिः साबीजनानां गुरुः । देवः
सोपि समस्तनाकरमणसिंतानदान त्रजप्रश्च्योतन्मकरंदबिंदु सुरा प्रस्फारनृत्यांगणः ॥७०॥
सेवाहेवाकदेवखुततर चरित्रसाद सच स्विचद्भवानीकृठलरावन स्फारसौरभ्वहारि । यद्वारि प्रातिभाव्यं वहति मृगदृशां मय्यतीनामजस पाठिवले समंतात् समधिकसुभगं भानुकस्येपि शद ॥ ७१ ॥ गिरि: कैलासो यद्दशमुखभुजोच्छ्वासनदिनाद्गलन्मूलस्थानात् प्रभवति न नाट्यं विषहितुं । प्रदेशप्राग्भारम तिरमणीये तदधुना समिदेशः श्रीमानि सारी गौरीसदरः ॥७२॥
एकैकधावतावत्कृतिमुषितमहासर्वकर्माणमेनं कृत्वा प्रासादमाशामुखमुकुरमतिव्योमसीमानमस्य । यस्याशेषोपचारक्षमनमुहिता (मरदान्मोदमानो बदान्यो) (धीरः श्रीमको धनपुरमुचितं ग्राममायामयीम् ॥७३॥ अब्दे वाणादचिविपरिकलिते विक्रमभोजभोः पुष्पे माने तपस्ये सवितरि मकरं याति जीने घटस्थे प तमसुरगुरुदिवसे वामतीवासियां देवतामयमकृततरां मोलो भूमिपालः ॥७४॥ उन्मीलद्यागयात्रोद्यतसुरतरुणीगीतसंग्रामधामा सुत्रामा यावदीष्टे त्रिदशपुरपरीपालन स्पष्टनीतिः । पर्यायोपात्तभूधा स्फुरतिदशशती शेषमूं। च यावत्प्रस्फारस्फारलक्ष्मीरवतु वसुमती मोकलेंद्रस्य बाहुः ॥७५॥ श्रीमद्दशपुरक्षातिर्भविष्यांनूयः नामकनाथनामापमलिसत्कृतिमुनला ||१२||
1
अनेकप्रासादेः परिवृतमतिप्रांशुक विवादपरचरनुचरे मनायो विख्यातः सकलगुणवान वीजलसुतस्ततः शिल्पी जातो गुणगणबुतो बीसल इति ॥२॥
प्रशस्तेरखिलप्ररास्तिदर्णनंवर्णेन वार: करीः । श्रीमत्समाधीशमरस्य प्रासादवासी रिपोर ॥३॥ विद्याधरः शिल्पी मनाख्यः सूत्रधारकः । तदात्मवेन पीवन प्रसस्तिरियमुक्ता ॥४॥ परकीयां प्रातिरियता लिलबील शिल्पी समाधीशप्रसादतः ॥५॥
संवत् १४८५ के १३५० वर्षे माघ शु२ ॥
Aho! Shrutgyanam