________________
४६
चंदराजानो रास.
अर्थ ॥ तेने लक्ष्मीना जेवा सुंदर देहवाली प्रेमला नामे एक पुत्री बे. तेने विधि घणो स्नेह धरीने पोताने हाथे निर्माण करी बे. ॥ ए ॥ सिंहल पुरमा सिंहरथ नामे राजा बे, तेनो पुत्र कनकध्वज ज रात्रि मुहूर्त्तमते प्रेमलानी साथे परणशे ॥ ६॥
कौतुक जोवा सारिखुं, अबे खाजतो तेह |
जो श्रावेतो तुज जणी,
॥ जे जोवा जेवुं ते कौतुक बे. जो तुं
हुं देखाडुं तेह ॥ ७ ॥
वे तो तने ते बतावुं ॥ ७ ॥ ॥ ढाल सोलमी ॥
॥ नदल बिदलिदे ॥ तथा ॥ सीता रूपे रूमी, जाणो खांबा डाले सुमी दो, सीता को हरी ॥ ए देशी ॥
सासु वहुने राणी, घणो हीयडे हेज जरांणी हो । संगत फल एहवां, तु सासुजी गुण धामी, हुंतो पूरण वखते पामी हो ॥ सं० ॥ १ ॥ कोश अढारसे इहांथी, एक रजनीये पहोंचीये किहांथी हो ॥ सं० ॥ कोई देवी होए ते जाय, पण मनुष्य थकी केम याय हो ॥ सं० ॥ २ ॥ अर्थ ॥ सासुनां आवां वचनथी राणीना हृदयमां हर्ष थयो. संगतनां फले तेवां होय बे. राणी कहे हो ! सासुजी, हुं पूर्ण वखते तमारा जेवी गुणीयल सासुने पामी बुं. ॥१॥ ते नगरी ऋहीं थी अढारसो कोशळे, त्यां एक रात्रिमां शी रीते पोची शकाय ? जो कोइ देवी होय तो ते त्यां जइशके. मनुष्यथी केम जइ शकाय ? ॥२॥ सुवहु सासु जंपे, बहु कोश सुणी किम कंपे हो ॥ सं॥ एक गगन गामिनी मुज पासे, विद्या परम विलासे हो ॥ सं०॥३॥ लाख जोजन जइ श्रावुं, पण एटलामां शुं जावं दो ॥ सं०॥ ए एक डगलुं माहारुं, चित्त कायर म करीश ताहारुं हो ॥ सं०॥४॥
अर्थ ॥ सासुए कह्युं, हे ! वहु सांजलो, घणा कोशनुं नाम सुणी केम कंपी चाले बे? मारी पासे श्राकाश गामी विद्या उत्कृष्टपणे विलास पामे बे ॥ ३ ॥ डुं तो एक लाख जोजन जइ वुं तेवी नुं, तो एटलामां शुं जावुं बे ? या तो मारुं एक डगलुं बे! तुं तारा चित्तने कायर करीश नहीं. ॥ ४ ॥
निसुणी गुणावली रंजी, जाणी वीरमतीने गंजी हो ॥ सं०॥ एहतो विद्या सारी, तुम बाइजी बलिहारी हो || सं०॥५॥ सुणी सासुजी, किम ताकको मेलशो तापी दो ॥०॥ हमाथी सजा जे पूराशे, ते जिहां लगे संध्या याशे हो ॥ सं० ॥६॥
अर्थ ॥ ते सांजली गुणावली राजी याने पोतानी सासुने चमत्कारी जाणी बोली के, बाइजी, ए विद्या तो बहु सारी, तमने बलिहारी . ॥ ९ ॥ हे सासुजी! मारी वाणी सांजलो, वो ताकडो शी रीते मेलवशो? हमणांथी हिं एवी सजा एकठी थशे के जे संध्या काल सुधी चालशे ॥ ६ ॥
एक पहोर निशा जब जावे, तव पीउडो महोले थावे हो ॥ सं०॥ वलि दास विलासे सजनी, इम करतां दोवे मध्य रजनी हो ॥ सं० ॥ ७ ॥ एक पड़ोर पोढे नृप रागे, वलि पाबले पहोरे जागे हो ॥ सं०॥ क्षण श्रवकाश न पावुं, तो हुं किम तुमसंगे श्रावुं हो ॥ सं० ॥७॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
