Chand Rajano Ras

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 366

चतुर्थ उदास. साधवीने वहोरावे. ॥ ५॥ रुपमती साधवीजीने विधि पूर्वक वंदना करती हती अने खडकी सुधी वोखाववागइ एम राजपुत्रीए जोतांज तेणीना मनमा इर्ष्या आववा लागी. ॥६॥
बेसाडी मंत्री सुता, जणी नृप बाला ताम ॥
निंदे साध्वीने घj, हिज रागी निकाम ॥ ७॥ अर्थ ॥ पनी विज रागिणी तिलक मंजरीए रूपमतीने पोतानी पासे बेसाडीने ते साध्वीनी विनाकारणे निंदा करवा मांडी. ॥७॥
॥ ढाल २४ मी॥ ॥ते तरीश्रा जाइते तरीया ॥ ए देशी ॥ मान तुं बेहेनी मुज शिखडली, मत जाणीश को गगो रे ॥ रूडं क कहेतां जो तारा मनमां, खंडं लागे तो लागो रे ॥ मा० ॥ १॥ एतो अजा अति निरलजा, एहना संगन कीजे रे ॥ एहवी अशुचिने
थापणे मंदिर, पेसवा पण नवि दीजे रे ॥ मा० ॥२॥ अर्थ ॥ हे बेहेन ! हुं तने जे शिखामण आपुंचं ते साची मानजे, तेमां कोइपण प्रकारे कपट समजीश नही. हुँ तने रूनुं कहुं बु तारा जलामाटे कढुं नु तेम बतां तने मा लागे तो जले लागो. ॥१॥ ए आरजा तो अत्यंत निर्लङ होय , एनो संग करवो योग्य नथी. एवी अशुचि वालीने आपणा मंदिर-घरमां पेसवापण न देवी जोश्ए. ॥२॥
बाहिरथी दीसे बगध्यानी, पण मनमां हुवे कपटी रे ॥ धुलीलीए आपणने एतो, नांखी नुकी चपटी रे ॥ मा० ॥३॥ हीडे एवी थमस मुंमी, नहीं एहवी धुतारी रे ॥ मांहो मांहे संनेमा लगाडे, जेहवी कलहा गारी रे॥मा॥४॥ अर्थ ॥ ए आरजा उपरथीतो बगध्यानी होयचे अने अंतरमां बहुज कपटी होय जे. आपणा उपर एक कामण करवानी चपटी नुकी नांखीने आपणने परवश करीनांखे ॥ ३॥ एवी काला मनवाली गम गम लटके , एना जेवी कोइ धुतारी समजवी नही. जाणे क्वेशना श्रागार-घर जेवी ते अंदर अंदर गम गम कजीया करावे ॥४॥
ढापा नगारीए ढापा करीने, सघली नारी धुती रे ॥ नगरीनी नारी एहथी रही नथी शबूती रे ॥ मा० ॥ ५॥ शाता पुढे लटपट मांडे, नयणां राखे हे तीरे ॥ जाणीए जश् केदारे जिन्नी, कांकण पेहेरी बेठी ॥ मा० ॥ ६॥
अर्थ ॥ ए ढालपा कुटनारीए सघले ठेकाणे ढोंग धतूरा करीने सघलीस्त्रीने धुती लीधी. श्रा नगरनी स्त्रीउमांथी कोपण एनाथी उगायाविना रही नथी. ॥ ५॥ जे होय तेने “केम शातामांगे" एम पुळे, लटपट करे अने आंखो नींची ढाले, एवं लागे के जाणे केदारनाथमां जश् मीनीबार कंकण पेहेरीने बेगा. जाणे लोला लगत अश् गया. ॥६॥