Book Title: Chand Rajano Ras
Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

View full book text
Previous | Next

Page 376
________________ ३०६ चतुर्थ उदास. अर्थ ॥ पोताना स्वामिनाथनी साये बने पनि वैराट नगरमां श्रावी. ते सासरामां रेहेतांज थोडा वखतमा सासुए बंने बहुउने गृह संबंधी सर्वे कारनार सोंपी दीधो ॥ ए ॥ पोताना स्वामिनाथनी साथे बने जणी मन गमता लोग विलासनां सुख लोगवे बे. बनेनी रूप कान्ति वधती जाय जे. बंनेमांधी कोइ सासु ससरानी आज्ञा लोपती नथी. ॥ १० ॥ पण बेहु मांहो मांहे होवे, वचन विवाद का वार रे ॥ चित्त न मले एक एक,दोहिलो शोक व्यवहार रे ॥ श्रा॥११॥ शोकथी शूली रूडी कही,नही इहां मीनने मेष रे ॥ बेहु जो बेहेन सगी होवे,तोही पण वदे षरे॥श्रा०१२॥ अर्थ ॥ आवां सुख जोगवता बतां कोई कोई वखत अंदर अंदर बने जणीने वाद विवाद थतो हतो. शोकना व्यवहारनो संबंध दोहिलो होवाथी एक बीजानुं मन एक बीजानी साथे मलतुं न होतुं ॥११॥शोक करतां शूली नली ए वातमा लगार पण मीन-मेष नथी (ज्योतिष जोवानुं नथी) बंने सगी बेहेनो होय अने ते पण जो शोक थाय तो पेषी थया विना रहे नहीं. ॥१॥ दो को एक वस्तुनो, चित्तमां धरे अजिलाष रे ॥ एहज कारण वैरनु, डे बहु शास्त्रनी शाख रे ॥श्रा॥१३॥ शोकनो संबंध दोहिलो,कलह करता दिन जाय रे ॥ बोले मोसाने कोसें घj, रोष दियडे न समाय रे ॥ आ ॥ १४ ॥ अर्थ ॥ एक वस्तुना बे जणा अनिलाषी पाय तो एवी अभिलाषा बनी रेहेतां वैरनुं कारण उत्पन्न थाय. एवी बहु शास्त्रोनी शादी ने ॥ १३ ॥ शोक संबंध अत्यंत दु:खकारक बे. तेना दिवसो क्वेश मांज जाय . बंने जणी एक बीजा परत्वे जुगं आल अने मेहेणां मारे बे. हैयामां क्रोध समातो नथी. जेहने दोय होवे कामिनी,तास फोकट अवतार रे॥श पण पार्वती जान्हवी, श्रादरी जमेय संसार रे ॥ श्राप ॥ १५ ॥ सुर नृप प्रेम सुब्ध थको, बेदु जणी राखे समान रे ॥ जालवे चित्त बेहुए तणां,जेम तंबोली निज पान रे॥श्रा॥१६॥ अर्थ ॥ जे जे बे स्त्री होय तेनो मनुष्य अवतार नकामो गयो एम समजवू. शंकर पण पार्वती श्रने गंगानी साथे परणवाथी संसारमा जटक्या करे ॥ १५॥ शुरसेन राजा तो प्रेममां आसक्त बने पत्निउने सरखी रीते राखे जे. बनेनां मन जेम तंबोली पानने साचवे तेम, साचवे . ॥ १६ ॥ चोथे उल्लासें सत्तावीशमी, मोहने वर्णवी ढाल रे ॥ नविक जन चित्त दक्ष सांजलो, आगल वात रसाल रे ॥ श्रा० ॥१७॥ अर्थ ॥ एवी रीते चोथा उवासमां मोहन विजयजीए सतावीशमी ढाऊ कही. हे नव्यजीवो ! तमे ध्यानपूर्वक सांजल जो. आगल वात बहुज रसाल ॥ १७॥ ॥ दोहा॥ तिलक मंजरीना तातने, रमती किणे श्राखेट ॥ काबर एक पर छीपनी,श्रावी कीधी नेट ॥१॥स्याम शिखा नयणां अरूण,चंचा कनक समान ॥ पांखो विच विच सित असित, वाणी पियूष पान ॥२॥ Jain Educationa International For Personal and Private Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396