Chand Rajano Ras

Author(s): Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 377

चंदराजानो रास.
३०७ __ अर्थ ॥ तिलक मंजरीना पिताने कोइ वाघरी-पारधीए एक पर दीपनी रमत करती काबरने लावी लेट करी ॥१॥ ते काबरने काली शिखा हती. तेनी बने आंखो राती हती. चांच सुवर्णनी जेवी हती. पांखोनी वचे वचे धोला अनेक लींसोटा हता. अने तेनी वाणी अमृतपान जेवी हती. ॥२॥
काव्य कथा दोहा जणी, घणी सुरंगी देह ॥ रीयो नूपति पंखणी, राखी सोवन गेह ॥३॥ पुत्रीने रमवा नणी, मुकी पुर
वैराट ॥ तिलक मंजरी हरखी घj, देखी पंखणी घाट ॥४॥ अर्थ ॥ ते कविता बोलती, वार्ता कहेती अने दोहा गाती. तेनुं शरीर सारा रंगवालुं हतुं तेथी तेना जपर राजा बहु राजी श्रयो अने तेणीने सुवर्णना पांजरामा राखी ॥ ३ ॥ पोतानी पुत्रीने रमत गमतमां
आनंद थवाने माटे राजाए तेने वैराट नगर मोकली. तिलकमंजरीए काबरनी सौंदर्यता देखीने मनमां बहुज हर्ष पामी.॥४॥
सदा रमाडे तेहने, पोषे नवल थाहार ॥ नापे रूपमती प्रते, रमवाने को वार ॥५॥ रूपमती मागे यदा,कहे नृप पुत्री एम॥
पीयर हुती पंखणी, तुं न मंगावे केम ॥६॥ अर्थ ॥ तिलक मंजरी तेने हमेशां रमामती हती, नवा नवा खान पानश्री पोषण करती हती. परंतु कोइ पण वखत रूपमतीने ते काबर रमत गमत सारू आपती न होती ॥५॥ ज्यारे कोश् वखत रूपमती ते काबरनी मागणी करती त्यारे तिलक मंजरी कहेतीके पोते पण पोताना पियरथी शामाटे एवी पक्षिणी मंगावीए नहीं. ॥६॥
माहारे ताते मोकली, ए रमवाने काज ॥
पियरथी मंगावतां, केम तुज श्रावे लाज ॥७॥ __ अर्थ ॥ मारा पिताए मने रमवा सारू ए काबर मोकली ने. ते प्रमाणे तने पण पोताने पियरथी एवी काबर मंगावतां शुं शरम आवे ने ? ॥ ७॥
॥ ढाल २० मी॥ ॥राग सोरठ सामेरी ॥धनधन संप्रतिसाचो राजा ए देशी ॥ मंत्री मुहिता अति विलखाणी, सोकलडीने मोसे रे ॥ पण जोली मनमा नवि जाणे, विणसे जे कारज रोषे रे ॥१॥ जाणे रे नही कोश कर्मनी गतिने॥ ए आंकणी ॥ काबर एक मंगाववा कारण,पियर मुकयो
कागली रे ॥ मंत्रीए पुत्रीना अदर वांची,शोक संबंध अटकली रे॥जाण्॥ अर्थ ॥ रूपमती पोतानी शोक तिलकमंजरीना मेहेणांथी जांखी पडी गइ. परंतु सरल मनवाली ते एम न समजी शकी के रोष करवाश्री पोतानुं कार्य बगमे बे. ( कवि कहे जे के ) कर्मनी गतिने कोश जाणी शकतुं नथी॥१॥ रूपमतीए एक काबर मंगाववा माटे पोताने पियर कागल लख्यो. मंत्रीए पोतानी पुत्रीना अदरो वांचतांज शोकना पेषना कारणथी पत्र आव्यानुं कली लीधुं. ॥३॥