________________
चंदराजानो रास.
धरती प्रीतम आशा लो ॥ ज० ॥ २३ ॥ चंद नृपतिनो संबंध हवे सांज रेलो, कधी जे वात विमाते लो॥ ज० ॥ सुख दुःख देखी भूलो मत कोइ या फलो रे लो, जोर लिखितनी वाते लो ||०||२४|
अर्थ | प्रेमला लहीने तेनो पिता दिलासा आप कहेबे के हे पुत्री तुं धैर्य धारण कराने मनमां आता मला दूर करजे. पितानां वचनथी प्रेमला लबी जीजना अग्रजाग उपर पतिनुं स्मरण राखती दिवसो निर्गमन करे बेखने पतिना मेलापनी श्राशा धारण करी रही बे. ॥ २३ ॥ कविराज कबे के हवे चंदराजानी शी दशा तेनी उरमान माताए करी तेनो विस्तारथी हेवाल कहुं हुं ते सांजलजो. श्रा जगतमां सुखाने दुःख प्राणीने प्राप्त थतां जोइ कोइ मूलमां पडशो नहीं छाने ज्यां त्यां फां फां मारशो नहीं. सर्व कर्माधीन बे तेनी पासे कोइनुं जोर चालतुं नथी. ॥ २४ ॥
एद कथा श्रोताने ज्ञान प्रकाशनीरे लो, मूरखे निसुणी निगमी लो ॥ ज० ॥
ख मोहन विजये त्रीजा उल्लासनी रे लो, सुंदर ढाल ए बारमी लो॥ ज०॥१५॥ अर्थ | वार्ता श्रोताउने ज्ञान प्राप्त करावनारी के अने तेमां जे मूर्ख हशे तेतो सांजलीने ग्रहण नहीं करता गुमाव देशे. मोहन विजयजी महाराजे त्रीजा उल्लासनी सुंदर बारमी ढाल उपर प्रमाणे कही.
॥ दोहा ॥
कुर्कचंद या पी, थयो एक मास व्यतीत ॥ नकरे प्रगट गुणावली, सासु पीतल प्रीत ॥ १ ॥ श्राजा नगरीना जन सकल, विना नृपति कलाय ॥ जइ प्रधानने विनव्युं, छाम नेटावो राय ॥ २ ॥
अर्थ ॥ चंद राजाने कुकडो बनाव्याने एकमास वीती गयाबतां गुणावली राणी ते वात कोइनी पासे जाहेर करती नही. ते जाणती हती के सासुनी प्रीति खोटी बे ॥ १ ॥ आजा नगरीनी सघली प्रजाने न देखवाथी कलावा मांडी तेथी तेम प्रधानने जइ विनंति करीके चंदमहाराजानो श्रमने मेलाप करावो.
जो नृप निरखावो नही, तुमे आज सुविशेष ॥ तो तुमे श्रमने शीख द्यो, वसशुं जइ विदेश ॥ ३ ॥ दया विदुषो धर्म जेम, कुलविण नर जवजे ॥ दंती दंत विना यथा, नृपविण नगरी तेम ॥ ४ ॥
१६५
अर्थ ॥ जो राजा साहेबनो मेलाप जेज मने सारी रीते करावशो नहीं तो मे विनंति क एबी ए के श्रमने अहींथी जवानी रजा श्रापो. मे बीजा देशमां जई रहेशुं. ॥ ३ ॥ जेम दयाविनानो धर्म शोजतो नथी, जेम उत्तम कुलविनानो मनुष्यनो जव शोजतो नथी, जेम दंतुशल विना हाथी शोतो नथी, तेम राजाविना नगरी शोजती नथी. ॥ ४ ॥
राजा राज्य प्रजा सुखी, एह रीति सर्वत्र ॥ वनमांहे स्वामीविना, परवर एकत्र ॥ ५ ॥ सचित्र कहेरे सहोदरो में पण नृपति न दी ॥ मुज पण हवी कल्पना, हैडामाही पश् ॥ ६ ॥
अर्थ ॥ राजा राज्यासन उपर दोय त्यारेज प्रजा सुखी होय बे. ए रीति सर्वत्र बे. तेथी जो श्रमारो स्वामी देखवामां नहीं श्रावेतो मे सर्वे वनमां एकटा जइ रेहेवानो विचार कर्यो बे. ॥ ५ ॥ प्रधाने कां
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org