________________
२५न
चतुर्थ उल्लास. जाये ॥ मा॥ तुम विण एह तो हो नर नवि थायें ॥ माणबार को
कोश्ने हो न हुई कुसोजा ॥ मा॥ पाणी पेहेला हो न कहो मोजा ॥माज॥ अर्थ ॥ वली हे माताजी ! तमाराधी ते जगत्मां एवो कोण बलीयो डे के एने पुरुष वनावी दे. मने तो कोइ चाडीयाए एवी खोटी वात उमामी होय एम लागे . तमे पण घरमां बेगं बेगं नवे रसनुं मन गमती रीते पोषण करोगे, परंतु चंद पुरुष श्राय ए वात त्रीजने तेरस एकठा थवा जेवी ने ॥ ७॥ वली एम तो विचारो के नट लोको त्यां सुधी केवी रीते जइ शके ? वली मने खात्री के तमारी कृपा विना ए पुरुष कदापि अश् शके नही. माटे बाजी ! एम कोश्ना केहेवाथी तमे आडा अवला विचार करो नही; ( मेला मनवाला था नहीं ) एतो पाणी पेहेलां मोजा उतारवा जेवू बने जे. ॥७॥
हुँ तो तुमथी हो न घणुं माही ॥ मा ॥ करजो कारज हो चित्त अवगाही ॥ मा० ॥ सासुडीने हो करीने डावी ॥ मा० ॥ शीघ्र गुणावली हो मंदिर श्रावी ॥ मा० ॥ ए॥ वीरमतीए हो वेला साधी ॥ ॥ मा० ॥ बहु सुर तेड्या हो मंत्र श्राराधी॥ मा॥ चंद पुचिंतन हो
वात प्रकाशी ॥ मा० ॥ तव सुर जाखे हो दणेक विमासी ॥ मा० ॥१॥ अर्थ ॥ वली हुं कांइ तमाराधी विशेष महापणवाली नथी. परंतु एटलं कहुं बु के जे काम करो ते चित्तमां चंडो विचार करीने करजो. ए प्रमाणे पोतानी सासूने गुणावली अंतरथी नवेखीने उतावलथी पोताना मेहेलमा आवी ॥ ए॥ हवे वीरमतीए पोतानुं कार्य सिद्ध करवा अवसर जोड्ने मंत्र- आराधन करी अनेक देवोने तेडाव्या. ते देवो आव्या एटले तेऊनी पासे चंदनुं बुरुं करवा संबंधी वात प्रगट करी. ते सांजली थोडी वार विचार करी देव बोलवा लाग्या. ॥ १० ॥
बार अमथी हो ए नवि होवे ॥ मा० ॥ चंदथी विरूठ हो कोण जे जोवे ॥ मा० ॥ सूरज कुंडे हो मजन कीधो ॥ मा० ॥ थयो नर रूपे हो पुदवि प्रसिझो ॥ मा० ॥ ११॥ तुमथी श्रमथी हो हवे नवि चाले मा॥ कहीए बीए साचे हो चावे नाले ॥ मा० ॥ श्रमथी श्रधिका हो
तस रखवाला ॥ मा० ॥ श्रमे ए वाते हो रहे\ निराला ॥ मा० ॥१२॥ अर्थ ॥ हे वीरमती ! ए काम अमाराधी हवे बनवार्नु नश्री. हवे चंदराजानुं बुरू करवाने माटे तेना सामुं पण जोवाने कोण शक्तिवान ने ? तेणे श्री शत्रुजय उपर सूर्य कुंझमा स्नान कर्यु ने अने तेथी पुरुष रूपे श्रयो ने एटलुज नहीं पण पृथ्वीने विषे हवे प्रसिद्ध श्रयो ने ॥ ११ ॥ हवे तमारूं के अमारूं कांश पण जोर तेनी उपर चालवानुं नथी. आ वात अमे स्पष्ट रीते साचे साची कहीएजीए. कारण के तेना रक्षण करनारा देवो अमाराथी अधिक बलवाला , तेथी ए वातथी हवे अमे तो निराला रेहेशुं. ॥१२॥
कहो तो बीजो हो कारज करीए ॥ मा० ॥ पण ए सामुं हो पगढुं न जरीए ॥ मा॥ एवमो सुतथी हो घरो अनावो ॥माण॥ कहीए थाना हो थापी मनावो ॥ मा॥ १३ ॥ सुरनी वाणी हो निसुणी राणी
For Personal and Private Use Only
Jain Educationa International
www.jainelibrary.org
