________________
चंदराजानो रास.
२३५ अर्थ ॥ श्रा तमारा तो जाणे मने घरमा एकली देखीने अर्थात् स्वामि विनानी देखीने लिखडीउनी जेम मारी शरीररूप वेलने चुंटीज खेले. ते कारणथी हे पक्षीराज ! शरम बोडीने स्नेह युक्त क्रीमा करीने मारी व्यथाने दर करो ॥५॥ शिवमाया नटनी कंवरीजे अहीं श्रजीष्ट वचनो कही
। नटनी कुंवरी जे अहीं अजीष्ट वचनो कहीने गइ ते सर्वे हे पक्षीराज ! में मारा मनमां धारण करी राख्यां . तेथी हवे हाथमां आव्या गे तो मारी साथे अांतरोशुं काम राखो गे? जुट तो खरा मारा माथा उपर जे मुःखनो वरसाद पडे ने ते. ॥६॥
एम कुर्कट नित निसुणे हो न जणावे एके श्रांकडो,एवडो वमो गंजीर ॥नावी उपर थाणी हो एम जाणी ताणी धीरता, धन्य चंद वमवीर ॥ कु० ॥ ७॥ खिणमे पियु करी जाणे हो खिण मांहे जाणे कूकडो, पासे राखे तास ॥ पुण्य तणे संजोगे हो मन नाव्यो थाव्यो एहवे, उत्तम श्रासो मास ॥ कु० ॥७॥
अर्थ ॥श्रा प्रमाणे निरंतर प्रेमला सलीनां वचनो कुकडो सांजले मे, परंतु एक पण अदर तेना उत्तरमां लखी जणावतो नथी, एवो महागंजीर थयो . पोते नवितव्यता उपर दृष्टि राखी धीरज राखीने रह्यो . धन्य ने शुरवीर चंद राजाने ॥ ७॥णमां तेने पोतानो स्वामिनाथ गणे , वली वेहेम आवे ने तो क्षणमां कुकडो मानी खे तो पण पोतानी पासेज राखे जे. एम करतां पुण्यना संयोगे मनने गमतो एवो उत्तम आश्विन मास बेठो.॥॥ विमला चल फरसेवाहो अति चपला हुश् प्रेमला, संग सखी परिवार ॥श्रण चिंत्यो तिहां श्राव्यो हो परदेशी एक निमित्ति, कवि कुल शिर शिणगार ॥ कु प्रणमी पदकज तेहना हो एम प्रेमला लबी विनवे,अहो पंडित कहो मुज॥ वीउडी मुज वाहालो हो श्हां किण दिन श्रावी मले,राजी करीश हुँतुज॥कु०॥१०॥
अर्थ ॥ एवामां श्री विमलाचल तीर्थाधिराजने फरसवाने माटे सखीउना परिवार सहवर्तमान प्रेमला लजी उद्यक्त थइ. ते समये उचिंतो, एक परदेशी निमित्ती कविकुखना शृंगार रूप त्यां आवी पहोंच्यो ॥ए॥ ते निमित्तीयाना चरण कमलने नमस्कार करी प्रेमला खजी तेने पुरवा लागीके हे पंडितजी मार स्वामिनाथ जे मने गेडीने चाल्यो गयो ने ते अहींया क्ये दिवसे मने श्रावीने मलशे. ए वातनो खुलास खरेखरो करशो तो हूं आपने राजी करीश. ॥१०॥ जोशीमो मन होंशे हो स्वरधारी जोश्ने कहे, सुण पुत्री सुविलास ॥ श्राज तथा के काले हो तुज थानापतिजो मले, तो कहेजे साबाश ॥ कु० ॥ ११ ॥ हुँ पण ए तुज कहेवा हो अण तेड्यो श्राव्यो ढुं श्हां नाणीश को संदेह ॥ हुँ तुज कारण ज्योतिष हो करणाटे जणवाने गयो, श्राव्यो ढुंथाजेज गेह।कु॥२॥ अर्थ ॥ जोशीए होंश पूर्वक स्वर साधीने प्रेमला खजीने कडं हे सुखमां विखास करनारी बेहेन ! तारो पति जे आजानगरीनो राजा ने ते जो बाजे अथवा काले तने श्रावीने मले तो मने साबाशी आपजे. ॥ ११ ॥ ९ पण अहींआ तारो तेडाव्या विनानो तने आ हकीकत कहेवाने माटेज श्राव्योवं तेथी मारा कडेवामां जरापण शंकाधारण करीश नहीं. तारेज माटे ज्योतिष विद्या जणवा सारू हुं कर्णाटक देश गयो हतो ते नणीने आजेज घेर श्राव्यो बु.॥१२॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
