________________
१२६
तृतीय उल्लास.
वार्त्ता विचारीने करवी जोइए. ॥ १ ॥ जे वात करवाथी रस वे तेज करवी जोइ घटती होय ते कहेवाथी शो स्वार्थ सधाय. ॥ २ ॥
को रजनी उजागरो, ते तमे नाण्यो लेखे रे ॥ तो वालेशर शुं ययुं, परमेश्वर तो देखे रे ॥ वात० ॥ ३ ॥ घोमो दोडे वेगथी, पण सवार
बोडी दो. ए ने जे वात
न जाणे रे ॥ ते खाणो तमे कयों, एहवी रीऊने टाणे रे ॥ वात० ॥ ४ ॥
अर्थ ॥ मे जे रात्रिनो उजागरो कीधो ते तो तमारा लेखामां व्यो नहीं, हे वाहाला, तेथी शुं श्रयुं ? ते परमेश्वर तो देखे . ॥ ३ ॥ घोडो वेगथी दोडे पण ते तेनो स्वार जाणे नहीं. या कहेवत तमेाहर्षने वखते करी बतावी. ॥ ४ ॥
हांसी मांदे काढो तमे, प्रीतम तमने परख्या रे ॥ जुंकुं न मानशो साहिबा, वणिक कला किहां शिख्या रे ॥ वात०॥२॥ जगत् सकल जूठो गणे, जे नर होवे जूठो रे ॥ निज अवगुण जाणे नही, वांक देखाडे पूठो रे ॥ वात० ॥ ६॥
॥ प्रियतम में तमारी परीक्षा करी सीधी. तमे बधीवात हांसीमां काढो बो. मारा साहेब खोडं लगाडशो नहीं. श्रावी वणिक कला क्यां शीख्या ? ॥ ५ ॥ जे पुरुष जुठो होय ते खा जगत्ने जुगे गणे बे. ते जुठो माणस पोतानो अवगुण जाणे नहीं ने बीजानो वांक गलथी देखाडे बे. ॥६॥ उलटो चोर चोरी करी, जेम तलारने दंडे रे || देखाडो बो दबामणी, तेम ते मकरीने वितं ॥ वात० ॥ ७ ॥ हुं जोली समजी नही, तमने साची में जाखी रे || समजण मांही तुमारमी, तमे पण उंब न राखी रे ॥ वात० ॥ ८ ॥
॥ जेम चोर चोरी करीने कोटवालनो दंग करावे तेम वितंडावाद करी दबामणी देखाडो बो || ७ || ढुं जोली स्त्री समजी नहीं, जे वात साची हती, ते कही आपी. तमारी समजणनी शीवात करवी ? तमे पण कांप राखी नहीं. ॥ ८ ॥
॥ वरजुं हुं हांसी मत करो, हांसीए होवे विमासी रे ॥ किहां हुं किदां विमला पुरी, तमने ए मति शी जासी रे ॥ वात|||| नर परघरजंजा घणा, नारी नही कोइ खोटी रे ॥ नर परणावे अदेखता, वात करी करी मोटी रे ॥ वात० ॥ १० ॥
॥ हुं ते वात बोडी दजं तुं. हवे तेवी हांसीश्री खेद थाय बे. क्यां हुं ! छाने क्यां विमलपुरी ! तमने याशी बुद्धि सुकी. ॥ ए ॥ घणा पुरुषो पारका घरने जांगनारा होय बे. कोइ नारी खोटी होती नथी. पुरुषो तो देख्या वगर मोटी मोटी वातो परणावी दे बे. ॥ १० ॥
॥ उलंघी घरनो जंबरो, न गइ किदां गइ धीवी रे ॥ तो तमे कोश अढारसें, उपर किदां मुज दीठी रे ॥ वात० ॥ ११ ॥ चंद कहे राणी तमे, रीस मुधा म चढावो रे ॥ जेम तुम मन राजी रहे, ते विध गावो बजावो रे ॥ बात ०॥ १२ ॥
अर्थ ॥ हुं या घरनो नंबरो बोडी उद्धत थइ क्यांइप गइ नथी. तो तमे अढारसो गाउ उपर मने क्या दीवी ॥ ११ ॥ चंदराजाए कयुं, राणीजी, तमे फोगट रीस शामाटे चडावो बो? जेम तमारुं मन राजी रहे, तेवी रीते गावो ने बजावो. ॥ १२ ॥
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
