Bhagavati Jod 02

Author(s): Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya
Publisher: Jain Vishva Bharati

Page 413

७१. एगविहं एगविहेणं पडिक्कममाणे न करेइ मणसा
अहवा न करेइ वयसा, अहवा न करेइ कायसा ७२. अहवा न कारवेइ मणसा, अहवा न कारवेइ वयसा
अहवा न कारवेइ कायसा ७३. अहवा करेंतं नाणुजाणइ मणसा अहवा करेंतं नाणुजाणइ वयसा अहवा करेंतं नाणुजाणइ कायसा
(श० ८/२३७)
७१. पडिकमतो इकविध-इकविध करी, न करै मणसा ताय ।
अथवा न करै वयसा वचन थी, अथवा न करै काय ।। ७२. अथवा न करावै जे मन करी, वलि न करावै वाय।
अथवा न करावै काया करी, छठा भांगा मांय ।। ७३. अथवा अनुमोदै नहीं मन करी, अनमोदै नहि वाय ।
अथवा अनुमोदै नहीं कायसा, करतां प्रति ए ताय ।। ७४. पडिकमवो ते निवर्त्तवो अछ, गये काल कृत पाप ।
ते निंदन द्वारे करि पडिकमै, करण जोग चित स्थाप ।। ७५. गये काल हा अरि म्हैं नहि हण्यो, इम चिता न करंत ।
तिण कारण न करेइ पाठ छ, मन वच काये हुँत ।। ७६. गये काल हा अरि न हणावियो, इम चिता न करंत ।
तिण सं न करावेइ पाठ छ, मन वच काये हंत ।। ७७. गये काल किणहि अरि मारियो, ते नहिं अनमोदंत ।
अनमोदै नहि ते माटे कह्यो, मन वच काया हंत ॥ ७८. अंक तेतीस नों भांगो एक छै, बत्तीस नां त्रिण भंग।
इकतीस तेवीस नैं तेरै तणां, त्रिण-त्रिण भंग प्रसंग ।। ७६. बावीस इकवीस बार इग्यार नां, नव-नव भंगा तास ।
काल अतीतज आश्री आखिया, भांगा गणपच्चास ॥ ८०. वर्तमान काले हिंसा प्रतै, संवरतो स्यूं हुत?
त्रिविध-त्रिविध करिने जे संवरै, इत्यादि प्रश्न पूछंत ॥ ८१. इम जिम पडिकमवा साथे कह्या, भांगा गणपच्चास।
भणवा इमहिज संवरते छते, चालीस नव भंग तास ।।
७८, ७६. एवं त्रिविधं त्रिवेधेनेत्यत्र विकल्पे एक एव
विकल्प: तदन्येषु पुद्वितीयतृतीयचतुर्थेष त्रयः त्रयः पञ्चमषष्ठयो नव नव सप्तमे त्रयः अप्टमनवमयो नव
नवेति, एवं सर्वेप्येकोनपञ्चाशत् (वृ० प० ३७१) ८०. पडुप्पन्नं संवरेमाणे कि तिविहं तिविहेणं संवरेइ ?
८१. एव जहा पडिक्कममाणेणं एगणपन्नं भंगा भणिया एवं ... संवरमाणेण वि एगूणपन्नं भंगा भाणियन्वा ।
(श० ८/२३८) ८२,८३. अणागयं पच्चक्खमाणे किं तिविहं तिविहेणं
पच्चक्खाइ ? एवं एते चेव भंगा एगणपन्नं भाणियब्वा जाव अहवा करत नाणुजाणइ कायसा ।
(श० ८/२३६)
५२. अनागत काल आश्री हिंसा प्रतै, पचखाण करतो जेह।
जीव घात नहि करसू एहवी, प्रतिज्ञा चित धारेह ।। ८३. स्य पचखै त्रिविधे त्रिविधे करी, एवं तिमहिज तास ।
भणवा इम भांगा पूर्व विधे, वारू गुणपच्चास ॥ ८४. काल अनागत आश्री एम छै, न करै मन करि जेह ।
ते प्रति हणसू काल आगामिके, इम चिंतन थी तेह ॥ ८५. न करावै मन करिनै इह विधे, काल आगमिया मांहि ।
एह तणी हूं घात करावसू, इम चितन थी ताहि ॥ ८६. अनमोदै नहि मन करि इह विधे, काल अनागत मांहि ।
ए वध करसी इम निसुणी करी, हर्ष करण थी ताहि ॥ ८७. जिम मन चिंतवियो तिम वचन थी, बोल्यां वयसा थाय ।
अंग विकार करण थी कायसा, लीज्यो न्याय मिलाय।। ५८. ए गणपन्न भंग काल अतीत नां, वर्तमान पिण न्हाल ।
काल अनागत नां पिण एतला, एक सौ नै सैंताल ॥
८४. भविष्यत्कालापेक्षया त्वेवमसौ-न करोति मनसा तं
हनिष्यामीत्यस्य (चिन्तनात्) (वृ० प० ३७१) ८५. न कारयति मनसैव तमहं घातयिष्यामीत्यस्य चिन्तनात्
(वृ० प० ३७१) ८६. नानुजानाति मनसा भाविनं वधमनुश्रत्य हर्षकरणात्
(वृ० प० ३७१) , ८७. एवं वाचा कायेन च तयोस्तथाविधयोः करणादिति
(वृ० प० ३७१) ८८. सर्वेषां चैषां मीलने सप्तचत्वारिंशदधिकं भङ्गकशतं भवति
(वृ० प० ३७१) श० ८, उ० ५, ढा० १४२ ३६३
Jain Education Intemational