________________
४२
લગ્નથી થતાં જોડાં જૈન કથાઓમાં ઘણું આવે છે.) એટલે રાજાએ ચેકીવાળા અને જ્યાંથી કયાંય પણ જઈ ન શકાય એવા ભોંયરામાં રાખી કહી દીધું કે તેણી જે ત્યાં રહ્યા પછી વિક્રમચરિત્રથી એક પુત્ર પ્રસ તે તે ખરી. ભેંયરામાં એક સળી પણ સંચરે તેમ ન હતી; માત્ર શ્વાસને પૂરતી હવા માટે એક નાની જાળી મૂકી હતી અને તેની પાસે એક દાસી ચેકીદાર તરીકે રાખી હતી. તેણીએ આ દાસી સાથે વાર્તા કહી પ્રીતિ કરી લીધી. એક વખત દાસીને સવાલાખ રૂપીઆની કિંમતની વીંટી આપી. “પિકળ હાથ હેએ જેહને, લોક સહુ કિંકર તેહને – એટલે કે જેને હાથ પિલે, તેને જગ ગેલો એ કહે. વત અનુસાર દાસી તદન આજ્ઞાધીન બની. તેણીની દ્વારા પાનમાં, ભોંયરાસુધી સુરંગ કરવાની વિનતિ લખી તેનું પાનબીડું પોતાના પિતાપર મોકલ્યું. પિતાએ એક ધવળગૃહ ભોંયરાથી કેટલેક છેટે બંધાવી ત્યાંથી ભયરા સુધીની સુરંગ ગુપ્ત રીતે કરાવી. આ માર્ગે મનમોહિની યોગિની વેશમાં જઈ વણા હાથમાં લઈ વગાડતી. ગૃહ પાસે કોઈપણ ન આવી શકે તે માટે સેવકે મૂકી પિતા પાસે ભેજને સ્વાગત અર્થે જમાઈ વિક્રમચરિત્રને બોલાવ્યો. તેની સાથે તેને મિત્ર મંત્રીશ્વર-પુત્ર હરિદત્ત હતે. વણિક પુત્રીએ ગિની વેશમાં વિણુ વગાડી કુમારને મુગ્ધ કર્યો. કુમાર મિત્રસહિત પુનઃ પુનઃ આવવા લાગ્યો. આખરે પિતાની શરમ મૂકી ન શકાય માટે વનમાં જઈ પ્રેમયાચના સ્વીકારવાનું કહેતાં ત્રણે જણ વનમાં ગયા. - કુમાર અને તેને મિત્ર વન જતાં બહુ થાકી ગયા એટલે પ્રેમવશ થયેલા ચિત્તને શરીરને થયેલા થાકથી પ્રેમયાચના કરવાનું ગ્ય ન લાગ્યું. તેથી ગિનીની રજા લઈ ગામમાં શરીરને થાક ઉતારવા માટે ગામના એક હજામને ત્યાં જઈ શરીરની ખૂબ ચંપી કરાવી સ્નાન કર્યું. પછી જરા ઉંધ લીધી. આ વખતે વણિપુત્રીએ સામેના દૂધવાળીના ઘરમાં જઈ તેને ધનથી સંતોષી તેના વસ્ત્રથી મહિયારીને વેશ લીધો. દૂધને સાકર સહિત કઢી અમૃતરસ જેવું મધુર બનાવી તે લઈ તેઓ બંને બહાર નીકળે એ સ્થાને બેઠી. સાંજને સમય થતાં તેઓ જ્યાં બહાર આવ્યા કે દૂધ પી
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
