Agam 03 Ang 03 Sthananga Sutra Part 02

Author(s): Abhaydevsuri, Jambuvijay
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay

Page 511

प्रथमं परिशिष्टम्- टिप्पनानि तस्मात्स्तोकमेतद् भक्तपानादि बहुनिवेसं बह्वायमित्यर्थः निर्जराहेतुरिति, तस्मादेवं ज्ञात्वा पूजयेत्साधून मतिमानिति, यतश्चेवमत एवमेव कर्त्तव्यम् ।" - ओघनि० द्रोणा० ॥ __ “अथ गोपविषय एव अचियत्तसंखडाई इति व्याख्यानयति- नानिन्विटुं लब्भइ दासीवि न भुजए रिते भत्ता । दोन्नेगयरपओसं जे काही अंतरायं च ॥३७०॥ इह प्रभुणा बलाद् दुग्धादिकमाच्छिद्यमाने कोऽपि गोप एवं ब्रुवाणः सम्भाव्यते, यथा- अनिविष्टम् अनुपार्जितं किमपि न लभ्यते, ततो मया दुग्धमिदं शरीरायासेनार्जितम्, ततस्त्वं कथमत्र प्रभवसि ?, न हि दास्यप्यास्तामुत्तमस्त्र्यादिकमिति भक्तादृते भरण-पोषणं विना भुज्यते भोक्तुं लभ्यते, ततो मदीयं भोजनमिदमिति न प्रभुत्वावकाशः, एवमुक्तो द्वयोरेकतरस्य वा प्रद्वेषः, प्रद्वेषे च यत् करिष्यति धनहरणमारणादिकं तद्दोषतया भाव्यम्, यच्चान्तरायं गोपालस्य तत् कुटुम्बस्य वा तदपि दोषरूपमिति ॥३७०॥” - पिण्डनि० क्षमारत्न० ॥
[पृ० ५४१] “भयणपदाण चउण्हं, अण्णतरजुते उ संजते संते । जे भिक्खू विहरेज्जा, अहवा वि करेज सज्झायं ॥२३४६॥ भयणपदा- चउब्भंगो पुव्वुत्तो ।” - निशीथ० चूर्णिः ।
[पृ० ५४२] “सो आणा अणवत्थं, मिच्छत्त-विराधणं तहा दुविधं । पावति जम्हा तेणं, एए तु पदे विवजेजा ॥२३४८॥ दिढे संका, भोइगादि, जम्हा एते दोसा तम्हा ण कप्पति विहारादि काउं ॥२३४८॥ __ कारणे पुण करेजा- बितियपदमणप्पज्झे, गेलण्णुसग्ग-रोहगऽद्धाणे । संभम-भय-वासासु य, खंतियमादी य णिक्खमणे ॥२३४९॥ अणप्पज्झो सो सव्वाणि विहारादीणि करेज ॥२३४९॥ __इय संदसण-संभासणेहिं भिन्नकध-विरहजोएहिं । सेज्जातरादिपासण, वोच्छेद दुदिठ्ठधम्म त्ति ॥३७१३॥ इय एवं यत् परस्परं सन्दर्शनं यच्च सम्भाषणम्-‘किमिति त्वमद्य भिक्षां न गता ?' इत्यादिपृच्छारूपं ताभ्याम्, तथा यास्तया सह भिन्नकथाः, यश्च विरहे एकान्ते योगः, एतैश्चारित्रस्य भेद उपजायते । तथा शय्यातर आदिशब्दादन्यो वा यः तत्परिजनादिस्तयोस्तथाविधं चेष्टितं पश्यति स तद्र्व्या -ऽन्यद्रव्ययोर्व्यवच्छेदं कुर्यात् । 'दुर्दृष्टधर्माण एते' इत्येवं विपरिणाममुपगच्छेत् । अथासौ तया सह सम्पत्तिं गच्छति ततो नरकायुर्बध्नाति, तीर्थकृतां सङ्घस्य च महतीमाशातनां विधाय बोधिलाभप्रतिबन्धकं कर्मजालमुपचिनोति । उक्तं च- लिंगेण लिंगिणीए, संपत्तिं जइ निगच्छई मूढो । निरयाउयं निबंधइ, आसायणा अबोही य ॥३७१३॥ ___ चतुर्रा वि भंगेसिमे दोसा- ‘संचरिते वि हु दोसा, किं पुण एगतरणिगिण्णि उभओ वा। दिट्ठमदट्ठव्वं मे, दिट्ठिपयारे भवे खोभो ॥३७८१॥ पढमभंगे उभये वि संचरिते वीसत्थादि आलावातिया य दोसा, किं पुण बितिय-ततिय-उभयणिगिण्णे य, सविसेसा दोसा । संजतो संजती वा चिंतेति- दिढे अदट्ठव्वं मे अंगादाणादि । सागारिए य दिट्ठिपयारेणं चित्तक्खोभो भवति । खुभिओ अणायारपडिसेवणं करेज ॥३७८१।।