________________
વૈરાગ્ય-ભેદ
૧૦૩ અહીં ભિક્ષકત્વ પર્યાય આગળ થવામાં અભ્યાસ કારણ
બને છે. (૪) પ્રયોજન --ચેથા માણસે કથા કરાવવાના પ્રજનથી
તેને બેલા છે અને તેની રાહ જોઈને તે બેઠા છે. આ બ્રાહ્મણને બારણે જોતાં જ કહેશે, “કથક આવી ગયા છે. અહીં કથકત્વ પર્યાય સન્મુખ થયે. તેમાં પ્રજન કારણ બન્યું.
આમ આસક્તિ (સંબંધ) બુદ્ધિપાટવ, અભ્યાસ અને જિનાદિથી અનન્તપર્યાયમય વસ્તુમાંને એકાદ પર્યાય જ સન્મુખ થાય છે. તે વખતે પણ સમ્યગ્દષ્ટિ આત્મા ભાવથી તે તે વસ્તુને અનન્તપર્યાયમય જ માને છે જ્યારે મિથ્યાષ્ટિ આત્મા તે વખતે ભાવથી પણ વસ્તુને અનન્તપર્યાયમ્ય માનતું નથી.૮ શિદ્દ8] અન્તરા વેરાવજ્ઞાનં, તિવ્યૉર્ન યષિા
क्वापि ग्रहणमेकांश-द्वारं चातिप्रसक्तिमत् ॥३१॥ [१७०] अनेकान्तागमश्रद्धा, तथाऽप्यस्खलिता सदा ।
सम्यग्दृशस्तयैव स्यात् सम्पूर्णार्थविवेचनम् ॥३२॥
પ્ર-પ્રત્યેક વસ્તુ (વ્યક્તિ) માં રહેલા સર્વપર્યાનું જ્ઞાન તે કેવલિ ભગવંતને જ સંભવે ને ! સમ્યગ્દષ્ટિ આત્મા શી રીતે પ્રત્યેક વસ્તુને સર્વ પર્યાયમય તરીકે માને અને જાણે? - ૪૮. વિ. આવ. ભાષ્ય. . ૩૨૨ સટીકા