________________
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્ય
શુભકલ્પના પણ પ્રાથમિક અવસ્થામાં ઉચિત ગણી શકાય પણ જ્યારે વસ્તુના સ્વરૂપનું ભાન થઈ જાય પછી તે શુભ કલ્પના નિરર્થક બને છે.
જેમ મણિની પ્રભા દેખવાથી પણ મણિના અસ્તિત્વનું ભાન થઈ શકે છે તેમ શુભકલ્પને દ્વારા પણ શુદ્ધસ્વરૂપની સમજણ પ્રાપ્ત થઈ શકે છે.
અનંજનપ્રથા = રાગદ્વેષ રહિત, અનાવરણ, શુદ્ધ અવસ્થા.
નિશ્ચયનય તે વસ્તુસ્થિતિને જ માનનારે છે એટલે તેના મતે તે શુભકલ્પને નિરર્થક જ બને છે. [૮૦૭] પુખ્યવારવિનિમુt, તવિવિખ્યા :
नित्यं ब्रह्म सदा ध्येय-मेषा शुद्धनयस्थितिः ॥१३०॥
શુદ્ધનિશ્ચયનયની તે એ સ્થિતિ છે કે આત્માએ પુણ્ય પાપમુક્ત અવિકલ્પસ્વરૂપ નિત્ય બ્રહ્મમય આત્માનું જ તત્વતઃ ધ્યાન ધરવું જોઈએ.
અહીં ગ્રન્થકારશ્રી, “આત્મા પુણ્ય પાપતત્વથી ભિન્ન છે' એ વિચારને સંપૂર્ણ કરે છે.
હવે આશ્રવ અને સંવર તત્વ સ્વરૂપે, આત્મા નથી એ વાત આગામી શ્લેકેથી જણાવે છે. ૮૦૮] રાવઃ સંવારિ નામ વિજ્ઞાનક્ષકા .. यत्कर्मपुद्गलादान-रोधावाश्रवसंवरौ ॥१३१॥ આત્માને આશ્રવ સંવસ્થી ભેદ
કર્મ પુદ્ગલનું ગ્રહણ તે આશ્રવ તત્વ છે.
