Adhyatmasara

Author(s): Chandrashekharvijay
Publisher: Kamal Prakashan

Page 546

સજ્જન સ્તુતિ
પાલ
ઢાંકણ નથી. એ તદ્દન છૂટું મુકાએલું છે. ત્યારે તે સજ્જન મલકાતા મુખે ખૂબ આનંદિત બની જાય છે.
[९४५] निष्पाद्य श्लोककुम्भं निपुणनयमृदा,
ઉમેદ વજા. दार्य चारोप्य तस्मिन् किमपि परिचयात् ,
सत्परीक्षार्कभासाम् ॥ पक्वं कुर्वन्ति बादं गुणहरणमति
પ્રદોષદષ્ટિ– | ज्ज्वालामालाकराले खलजनवचन
ज्वालजिह्वे निवेश्य ॥१२॥ કવીન્દ્ર સ્વરૂપકુંભારે, નિપુણનયની માટીથી, શ્લેકના ઘડાઓ બનાવીને સજ્જનોના ગુણદોષની પરીક્ષારૂપ સૂર્યના તેજનો સંબંધ કરીને તે કુંભને કાંઈક પાકા બનાવે છે અને ત્યારપછી ગુણને ઢાંકવાના સ્વભાવવાળી મતિથી ભડકે બળતી દોષદષ્ટિની જ્વાળાએથી વધુ ભયંકર બનેલી દુર્જન વચનરૂપ જ્વાળાની જીભરૂપ નીભાડામાં તે ઘડાને મૂકીને એકદમ
પાકા બનાવી દે છે! (આમ દુર્જન પણ ઉપકારી બને છે!) [૧૪] સુક્ષારવા વિઝનવાન,
___ दुर्जनस्याग्नियन्त्रात् । नानार्थद्रव्ययोगात्समुपचितगुणो,
मद्यतां याति सघः ॥