________________
મમત્વ ત્યાગ
૧૨૫.
સ્વજન-મમત્વ
મારી મા, મારા બાપ, મારો ભાઈ, મારી બહેન, મારી પત્ની, મારાં છોકરાં, મારા મિત્રે, મારી જ્ઞાતિ, મારે નેહી વર્ગ'...આવો આવો લવારે, એ છે મમતાને વ્યાધિ. પળે પળે વધતો જ રહે છે !
હશે કે એનું ઓસડ ! હા, તે છે જ્ઞાન ઔષધ! એના વિના તે કોઈ પણ રીતે કોઈ પણ માણસ આ
વ્યાધિને વિનાશ કરી શકે તેમ નથી. [૨૨] મમવેનવ નિ:ભારમલ પ્રવર્તતા
कालाकालसमुत्थायी, धनलोभेन धावति ॥९॥ ધન–મમત્વ
માતા પિતા પત્ની આદિ ઉપરની મમતાના પાપે જ આ જીવ કશાય ડર વિના ઘેરહિંસાને આરંભ-સમારંભ ઉભા કરે છે. ધન ઉપરની મમતાના પાપે કાળ કે અકાળ. કશુંય જોયા વિના ચારે બાજુ દેડાદોડ કરી મૂકે છે. [૨૮] સ્વયે શેષાં જ ઉપાય, વિદ્યd મમતાવિશ: .
इहामुत्र च ते न स्युस्त्राणाय शरणाय वा ॥१०॥ અશરણ-ભાવના
રે! મમતાના કારણે જે સ્વજનાદિના પિષણ માટે જીવ ભારે કષ્ટો વેઠે છે, તીવ્ર સંતાપ પામે છે તે સ્વજને નથી તે અહીં તેની વૃદ્ધાવસ્થામાંથી તેને બચાવી શકતા કે. નથી તે ગાદિ આપત્તિમાંથી તેને ઉગારતા!