________________
૨૯૪
શ્રી અધ્યાત્મસાર ગ્રન્થ
કદાગ્રહીની દુનિયામાં સદ્દગુણોના બીજ પણ વિષફળને જન્મ આપે છે. એનું ચાતુર્ય દંભ માટે, શાસ્ત્રાધ્યયન પાપ કરવા માટે, પ્રતિભા અને પટુતા લેકને ઠગવા માટે, અને બૈર્ય, અહંકાર માટે જ બને છે!
કદાગ્રહીની દુનિયામાં ગુણોનું જબરું શીર્ષાસન થાય છે ! [४९१] असद्ग्रस्थेन समं समन्तात्सौहार्दभृदुःखमवैति तादृग्।
उपैति यादृक्कदली कुवृक्षस्फुटत्रुटत्कण्टककोटिकीर्णा ॥१९॥
કદાગ્રહીની સાથે મૈત્રી કરનાર તેવું દુઃખ પ્રાપ્ત કરે છે જેવું પેલું કેળનું ઝાડ ! કે જે બિચારું કાંટાળા ઝાડની પાસે ઊગીને ભાંગતા, પડતા અને આરપાર ભેંકાઈ જતા
અનેક કાંટાઓથી સતત ત્રાસ પામી રહ્યું છે ! [४९२] विद्या विवेको विनयो विशुद्धिः सिद्धान्तवाल्लभ्यमुदारता च
असद्ग्रहायान्ति विनाशमेते गुणास्तृणानीव कणाहवाग्नेः॥
વિદ્યા, વિવેક, વિનય, ચિત્તવિશુદ્ધિ, સિદ્ધાન્તપ્રિયતા, ઉદારતા વગેરે સઘળા ય ગુણે કદાગ્રહને કારણે જ નાશ પામી જાય છે.
દાવાનળના એક કણિયાથી ઘાસની ગંજી ભડભડ બળતી નાશ પામી જાય છે તેમ. [४९३] स्वार्थः प्रियो नो गुणवाँस्तु कश्चिन्मूढेषु मैत्री न तु तत्ववित्सु ।
असद्ग्रहापादितविश्रमाणां स्थितिः किलासावधमाधमानाम्
