________________
વૈરાગ્ય વિષય
૧૧૭
એ વિચારે છે, રસ રાગના તે કેવા કેવા કરૂણ અજામે !
[૧૬]૬ યે મુળપુષ્પતિ, વૃત્તિવનીમયુદ્ધ શેતે । विमले सुविकल्प तल्पके, व बहि: स्पर्शरता भवन्तु ते ॥ १४॥ (૫) સ્પર્શીનેન્દ્રિય વિષય :–વિશ્વના પામર જન્તુએને મન આ એક સમસ્યા બની ચૂકી છે કે હરિહર પુરન્દરને ય મહાત કરનાર લલનાના કામળ સ્પર્શી માં ચેાગીઆને કેમ મૂઝારા નિહ થતા હાય !
પણ એમને એ વાતની તેા ખબર જ નથી કે, આ યાગીએ શુભ વિકલ્પાના પલંગમાં ગુણ પુષ્પાના ઢગલા પાથરી દઈ ને, તેની બનેલી તે કામળ પથારીમાં, ધૃતિ નામની પેાતાની પ્રિયતમાને આલિંગન દઈ ને આરામથી પેાઢી ગયા છે!
હવે એમને બાહ્ય જગતની લલનાએના સ્પર્શીમાં કયી રીતે મૂંઝવણ થાય ?
[१९७] हृदि निर्वृतिमेव बिभ्रतां, न मुदे चन्दनलेपनाविधिः । विमलत्वमुपेयुषां सदा, सलिलस्नानकलाऽपि निष्फला ॥१५॥ હૃદયમાં અફાટ આનંદને ધારણ કરતા યોગીના શરીરે કોઈ બાવનાચન્હનના શીતલ લેપ કરી જાય, તે તેથી તેને આનંદ થઈ જતા નથી.
અને જેઓ સદૈવ નિ`ળ જ છે તેમને વળી પાણીનાં ડાંય સ્નાન પણ શા કામના ?
