Book Title: Trikalik Atma Vigyan
Author(s): Pannalal Jagjivandas Gandhi, Bansilal Hiralal Kapadia
Publisher: Girishbhai Tarachand Mehta
View full book text
________________
૨૫૮
દિવ્યગુણપચ પાંચ અસ્તિકાય, ષડૂ દ્રવ્ય આદિ વિકાલિક ત સર્વજ્ઞ જ્ઞાની ભગવંતોએ આપેલ છે તે સર્વનો સમૂહ એ જ આપણું જીવન છે. વ્યવહાર પણ હું છું અને સાત નય પણ હું છું. સ્વાદુ છું. ત્યાં સુધી આ સઘળું હું છું. સર્વજ્ઞ થાઉં, એટલે સર્વથી અતીત થાઉં, જે સર્વાતીત અવસ્થા શુદ્ધાત્મદશા–સિદ્ધાવસ્થા છે અને તે પરમાત્મતત્વ છે.
કેઈપણ જીવ જાણે કે અજાણે પુણ્ય બાંધે છે તેના કારણમાં મૂળમાં સર્વજ્ઞ ભગવંતે શુભ ભાવ કેમ કરવા એ બતાડેલ છે તે કારણભૂત છે.
કોઈએ પૂછવા જઈએ એટલે આપણે જ્ઞાનમાં આંધળાં છીએ, –અપૂર્ણ છીએ. કેવલી ભગવંત બીજા કેવલી ભગવં. તનેય પૂછતા નથી તેમ પ્રશ્ન કર્તાને પ્રશ્ન દેહરાવવાય જણા વતા નથી. માટે તેઓ પૂર્ણજ્ઞાની છે; સર્વજ્ઞ છે. કેવલજ્ઞાની જાણે બધું પણ એમને જરૂર કાંઈ નહિ. જ્યારે છઘ જ્ઞાનીઓ જાણે ઓછું અને જરૂર ઘણી બધી અને ઘણાબધાની પડે. આપણે જરૂર આવશ્યક્તા બધી મટાડી દઈએ એવી સાધના કરીએ તે આપણું જ્ઞાન પૂર્ણ બને જેને કશાની કાંઈ જરૂર નથી. એને કોઈ પદાર્થને જાણવાની જરૂર નથી. ઈરછાતત્ત્વ, કામનાતવ જ્ઞાનને આધાર લઈને નીકળે છે અને તે જ્યાં સુધી હોય છે ત્યાં સુધી જ્ઞાન અજ્ઞાન બની રહે છે.
આમ કેવલજ્ઞાની અપેક્ષાએ ન જોઈએ તે આંધળા છીએ. પરંતુ કેવલજ્ઞાનની અપેક્ષા રાખીને જોઈએ તે આંધળાં ખરાં પણ કાર્ય થઈ રહેલ છે. આંધળાપણું ટળશે અને દેખતા થવાશે, પરમાત્મા બનશે.
