Trikalik Atma Vigyan

Author(s): Pannalal Jagjivandas Gandhi, Bansilal Hiralal Kapadia
Publisher: Girishbhai Tarachand Mehta

Page 373

૩૫૪ જોઈ જોઈને ખતમ કરવામાં વીયતરાયકને ક્ષયે પશમ કરવાને છે.
અજ્ઞાન અને મેહને ટકાવવામાં કાંઈ મહેનત કરવી પડતી નથી પરંતુ અજ્ઞાન અને મેહને કાઢવા મહેનત કરવી પડે છે અને તેવી મહેનત કરવી પ્રયત્ન કરે. તેનું જ નામ શક્તિને ફેરવવી એટલે કે વીર્યંતરાયને પશમ કરે. અશાતા વેદનીયમાં આત્મા પીડાતા હોય ત્યારે સમભાવ ટકાવી રાખવા, આર્તધ્યાનથી બચવા અને ધર્મયાન ટકાવી રાખવા તેમ જ આગળ વધી શુકલધ્યાનમાં ચઢવાને માટે પણ આત્મશકિત-આત્મબળ વિકસાવવું પડે છે. જે પણ વીયતરાયને ક્ષયે પશમ છે. આ વીયતરાયને શપશમ કરે તેનું જ નામ વીર્યાચાર.
પાંચ અસ્તિકાયમાં સ્વ સ્વરૂપ સ્વભાવ તે તે અસ્તિકા ચની સ્વશક્તિ છે. જીવાસ્તિકાય (આત્મા)ની શક્તિને વીર્ય કહેવાય છે કારણ કે તેમાં રૌતન્ય શકિત છે.
આત્માના પાંચે ગુણે વીર્ય વિનાના નથી. જ્ઞાનવીર્ય, દર્શનવીય, ચારિત્રવીર્ય, તપવીર્ય આદિવીર્ય એટલે તેજ.
Light, Might, Vitalify, Power, Force, Zeal, Strength–જેમ-જેશ-ઉત્સાહ-ઉમંગ-ઉલ્લાસ, બળ, ધગશ ખંત, ટેક, દ્રતા, થનગનાટ, તરવરાટ આદિ ગુજરાતીઅંગ્રેજી શબ્દો વીયને સૂચવનારા છે.
આવું વીર્ય જ્ઞાનમાં ભળે તે જ્ઞાન નિરાવરણ અને તેજસ્વી અને દર્શનમાં ભળે તે દર્શન પણ નિર્મળ અને પૂર્ણ યથાસ્વરૂપ બને. ચારિત્રમાં ભળે તે ચારિત્ર અણુશુદ્ધ