________________
१७८ योगणीसमें ने वेठालोसे, अद्भुत वैराग्य घार रे धन्य० २
ओगणीससें ने मुटताठीसे, समक्ति शुद्ध प्रकाश्यु रे, श्रुत अनुभव पवती दशा, निज स्वरूप अवमास्यु रे. धन्य० ३ त्या आव्यो रे उदय कारमो, परिग्रह कार्य प्रपच रे; जेम जैम ते हडसेलीए, तेम वघे न घटे एक रंच रे. धन्य० ४ वधतु एम ज चालियु, हवे दीसे क्षीण काई रे, क्रमे करीने रे ते जशे, एम भासे मनमाही रे. धन्य० ५ यथाहेतु जे चित्तनो, सत्य धर्मनो उद्धार रे, थशे अवश्य आ देहथी, एम थयो निरधार रे. धन्य० ६
