________________
२०४ १४. अथवा जो सद्गुरुए ते शास्त्रो विचारवानी आज्ञा दोधी होय, तो ते शास्त्रो मतातर एटले कुळधर्मने सार्थक करवानो हेतु आदि भ्राति छोडीने मात्र आत्मार्थे नित्य विचारवा
१५. जीव अनादि काळधी पोताना डहापणे अने पोतानी इच्छाए चाल्यो छे, एनं नाम 'स्वच्छंद' छे. जो ते स्वच्छदने रोके तो जरूर ते मोक्षने पामे, अने ए रीते भूतकाळे मनत जीव मोक्ष पाम्या छे एम राग, द्वेष अने मज्ञान एमानो एक्के दोष जेने विपे नथी एवा दोपरहित वीतरागे का छे.
१६. प्रत्यक्ष मद्गुरुना योगथी ते स्वच्छद रोकाय छे, वाकी पोतानी इच्छाए वीजा घणा उपाय कर्या छता घणु करीने ते बमणो थाय छ
१७. स्वच्छदने तथा पोताना मतना आग्रहने तजीने जे सद्गुरुना लक्षे चाले तेने प्रत्यक्ष कारण गणीने वीतरागे 'समकित' का छे.
१८ मान अने पूजासत्कारादिनो लोभ ए आदि महाशत्र छे, ते पोताना डहापणे चालतां नाश पामे नही, भने सद्गुरुना शरणमा जता सहज प्रयत्नमा जाय.
