________________
२३१ नथी, अने ससारना भोग प्रत्ये उदासीनता वतै छ, तेम ज प्राणी पर अतरथी दया यतें छे, ते जीवने मोष मागनो जिज्ञासु कहीए अर्थात ते मार्ग पामवा योग्य कहीए
१०९ ते जिनासु जीवने जो सद्गुरुनो उपदेश प्राप्त याय तो ते समस्तिन पामे, अनै अतरनी शोधमा वर्ते
११० मत अने दशननो आग्रह छोडी दई जे सद्गुरु न रक्षे वर्ते, ते शुद्ध समक्तिने पामे के जेमा भेद तथा पक्ष नथी
१११ आत्मस्वभावनो ज्या अनुभव लक्ष भने प्रतीत वर्ते छे तथा वृत्ति आत्माना स्वभावमा वहे छ, त्या परमार्थे समक्ति छे । ११२ ते समकित वधती जती धाराथो हास्य शोधा दियो जे पई आत्माने विष मिथ्याभास भास्या छे तेने टाळे, अने स्वभाव समाविरूप चारित्रनो उदय याय, जेपी सव रागद्वेपना क्षयरूप वीतरागपदमा स्थिति थाय
११३ सव आभासरहित आत्मस्वभावनु ज्या अखड एटले क्यारे पण खडित न थाय, मदन याय, नाश न
