________________
૪૭
સર્વાંગી ચેાજના ઘડી આત્મ-ઘડવૈયાએએ. કાઈ તેને કહે ‘પર્યુષણા', કાઈ કહે પર્યુષણ ઉપનામ આપે કાઈ
‘પાપચૂસણુ’.
પાપેા જ્યાં સુધી ચુસાઈ ન જાય ત્યાં સુધી ‘મ’ગલ' મળે જ કયાંથી ? જ્યાં સુધી પાપે આત્માના ગળી ન જાય, નાશ ન પામી જાય સર્વથા, ‘મહા મંગલ’ લાવવું કયાંથી ? મહા મ’ગલ' માત્ર માક્ષર મેાક્ષ, આત્માની ક મુક્તિથી જ મળે. કર્માની મુકિત કષાય મુકિત વિના કયાંથી હેાય ? કષાયથી અલગા તાજ થવાય, જો છુટી જાય પંચેન્દ્રિયની વિષયવાસના. તા પામવુ' હોય ‘મહા મંગલ’ કે વચલા ગાળાના ‘મંગલ' તે શરણે જાવ ‘મહા મંગલપ’ને ‘મુકિત એક કુદકે મળી જતી નથી વચ્ચે સ્ટેશન કરવા જ પડે. અને તે પણ સાધ્યની સિધ્ધિ માટે, તે માટે વચલા ભાવા ‘ધ્રુવ-મનુષ્યના' ધ સામગ્રી યુકત મળે એટલે ‘મ’ગલ'. ‘મોંગલ' મહા મોંગલ' ને લાવે જ લાવે.
પર્યુષણાના પરમ મંગલ દિવસ ભાદ્ર શુકલ ચતુર્થી. વેર-ઝેરના વિષને વમવાના, અંતિમ વાર્ષિક દિવસ શમ રસમાં ઝુલવાને ઝુલા, આત્માના ઉંડાણમાં ઉતરવાના સફળ પ્રયાગ, સદ્ગતિ સાધવાનું શુભ મુહૂ પાપથી પાછા હઠવાનું ઉત્તમ ટાણું, સાધર્મીક ભાવના શેણલાને સફળ બનાવવાનો સુભગ દિવસ. આત્મા ઠરે, પાપો બળે. સુખની શ્રેણી સર્જાય. મહા સુખના સીસા-પાયા નખાય, ધન્ય દિવસ.
એક સપ્તાહ અગાઉ, પંદર દિવસ પહેલા-માસ દોઢ