________________
રીમાંથી આવા ભયંકર દુષ્કતત્યકારીને પણ પક્ષ લેવા. અને...અને શ્રી સંઘમાં કલેશના બીજ રેખાયા.
એક શબ્દપંડિતે કુદરતના ગણિતને પણ અવગણી ૧-૯–૭૧ ના “પ્રબુદ્ધ જૈનમાં, સારાએ જૈનશાસનની-જૈન ધર્મની–મહાપવિત્ર આગમની–શ્રીમદ્દ તીર્થકર દેવેની, પર. મારાધ્યમહોપકારી મહા પુરૂષની, પેટભરીને ભયંકર ઠેકડી ઉડાવી છે. શુદ્ધવિશુદ્ધ શ્રધ્ધાના પવિત્ર ક્યારામાં આગ ચાંપવા પૂરેપૂરે પ્રયત્ન કર્યો છે. પણ તે દયાપાત્ર આત્માને જૈફ ઉંમરે પણ ન જ સૂઝયું કે સ્વયમ સ્વના આત્મામાં અનંતકાળ માટેની ચીનગારી ચાંપી રહેલ છે. કેઈ ને કઈ કાળે સદ્દબુધિ જાગે અને માર્ગે વળે એ જ અભિલાષા. પણ કેણ જાણે છે અંધારપટ પથરાઈ ગયો છે કે ઉપેક્ષા કરવામાં હિત દેખાતું હશે કે પ્રાયઃ એક શબ્દ તેના પરિ માર્જન માટે વાંચવામાં કે સાંભળવામાં આવ્યું નથી. આવતું નથી. કદાચ કઈ મેટી તૈયારી ચાલતી હોય તે જ્ઞાની જાણે. આ તે એક વચ્ચે પ્રાસંગિક ઉલ્લેખ આવી. ગયા,
સં. ૧૯૮૦ પછી દેવદ્રવ્ય-દીક્ષા અને બાળ દીક્ષા તિથિ ચર્ચા વિ. વિ પ્રકરણમાં ધીમે-ધીમે વિભાજન એટલી હદે વધતું ગયું કે મોટે ભાગ “ભગવંત મહાવીર” અને ભગવંત મહાવીરના દ્વાદશાંગ પ્રણીત શુદ્ધ સત્યથી ભરેલા સિદ્ધાંતને જ ભુલતે ગયે. એટલું જ નહિ. મંડળ–સમાજે–સંઘના નવનિર્માણ નામે, આર્ય સંસ્કૃતિને પણ લજે, તેવી પરિસ્થિતિ ઉભી થઈ ગઈ. અને અદ્યતન એજ્યુકેશનને પાયાને દયેય, ખૂબીપૂર્વક ખીલવા લાગે. તેમાં આગેવાન ગણાતા મુડીપતિઓ પણ માર્ગ ભૂલ્યા જરૂર
