________________
૨૪૫
શ્રીમદ્દ તીર્થકર દેવોની વીતરાગ વાણી એ જ સર્વતોમુખી ઉન્નતિનું પ્રગતિનું મૂળ છે. વાણી જેમ ઉદાર છે તેમ ગહન પણ છે જ. પાર પામે તે મહાભાગ. તે જેટલી વિશાળ છે તેટલી જ સૂક્ષમ છે. અતિ સૂમ-શ્રધેય પદાર્થોની-મહા-વિજ્ઞાનની છટાથી વિશિષ્ટ વ્યાખ્યાઓ ત્યાં આજે પણ છે જ. જે છે તે એટલું બધું છે કે સગરને તાગ પણ મપાય પણ એને નહિ. છતાં તે સુય છે. સુગ્રાહ્ય છે. પથ્ય હિતદાયક છે. પરમપદને પમાડનાર છે.
માટે જ આગમ શાસ્ત્રસાહિત્ય એ સુરક્ષણીય મહા ઘટક છે. એના પર જ આજે સારાએ ધર્મ શાસનને અને શ્રી સંઘ-સમાજને આધાર છે. જેમ તેમ વેરવાથી જાણે ઉગતું નથી. જેમ તેમ છપાવવાથી કે ભાષણે ભરડી નાંખવાથી શ્રી સંઘ કે સમાજની ઉન્નતિ નથી જ થતી તેને પ્રત્યક્ષ પુર આજની શ્રી સંઘ–પરિસ્થિતિ અને સારાએ ભારતવર્ષની વિષમ દશા ખુલ્લંખુલ્લા આંખ સામે તરવરે છે. સામાન્ય-અભ્યાસ માટે ૧૬ થી ૩૦ વર્ષોને ભેગ આપનાર–અપાવનાર આત્માઓ આવા મહાન ગંભીર સર્વકલ્યાણુકર અભ્યાસ માટે પાંચ નહિ તે ત્રણ વર્ષને પણ ભેગ આપવા તૈયાર ખરા? ખાલી જ્ઞાનની પરબ ને નામે નર્યું અજ્ઞાન જ ફેલાવવામાં સઘળી આવડત અને હોશિયારી ખર્ચવાની છે? અને પછી તેવા સમાજ પાસે ઉદારતા અને પરને માટે ભેગ આપવાની આશા વાંઝણી ન નીવડે તે શું બને?
