________________
આખી ગાડી જ અવળી દિશામાં સવળી દિશામાં ફેરવ્યા સિવાય અસલ લ પહોંચાશે? માગનુસારી સમાજ માટે ધર્મ-અર્થકામ મેક્ષ ભલે ઉભા રહ્યા. પણ અર્થ-કામ પાછળ ન્યાય નીતિ અને પ્રમાણિક્તા ન જ મરી જવા જોઈને? જેનું મન બગડે તેનું મોટે ભાગે તન બગડે. એ બે બગ ડતા અથું કામ પણ બિચારા પાંગળા જ રહે ને? અને જેને માટે તે અર્થકામ પ્રમાણિકતાથી મેળવેલા પણ હેયકેટિના જ ને? જરુર પડે પેદા કરે, લેભેગવે કે સંગ્રહે પણ ઉપાદેય તે ન જ માને ને? જેને પિતે ઉપાધિ જ માને તેને છોડવાની પેરવીમાં જ હોય ને? જેને પિતાનું શરીર પણ ઉપાધિરૂપ લાગે, અજન્મા બનવાના ધ્યેયમાં હોય, તેને ભૌતિક સઘળી આબાદી હેયકોટિની લાગે તેમાં નવાઈ પણ શી ? આવી સાચી માન્યતા જયારથી જૈન આલમમાંથી છૂટી ગઈ ત્યારથી દાન, અને દયા ઉદારતા અવશેષ માત્ર રહી ગઈ. અવશેષ રહેલા આ ત પણ આજે આશ્ચર્યજનક સુંદર કૃતિઓ સજે જ છે. દયા અને અનુકંપાના વિષયમાં પણ વસ્તીની ટકાવારી અને શ્રીમંતાઈની ટકાવારીની અપેક્ષાએ જેને જ્યારે આટલા સરસ રીતે આગળ પડતા છે તે સાચું જૈનત્વ કેવું અને કેટલું ઉંચુ પરિણામ લાવે? ભૂકંપ કે ભયંકર આગ, અવૃષ્ટિ કે અતિવૃષ્ટિ નદીના પૂર કે મેટહેનારત, હરકોઈ સંકટકાળમાં જૈનેની માનવતા ખીલી જ ઉઠે છે. કારણ કે લેહમાં સંસ્કાર વણાએલ છે. પૂર્વ જેને સંસ્કૃતિ વારસે છે. એટલે બાહ્ય આચારે અનુકપ્પા અને ભક્તિયેગના સારી રીતે જીવંત છે.
