________________
પ કરવામાં જરાએ આંચકા નથી કે અંશે પણ લેાકહેરીને ભય નથી જ, એકધારી ચાલીશ વર્ષની શ્રી સધ સમાજ અને યુવાન બંધુએ સાથેની અનેક ધર્મપ્રસંગાની એતપ્રેાતતાએ સારીએ આંતરિક પરિસ્થિતિનું ભાન કરાવ્યું છે. એમાં એક એ પણ વાત જડી છે કે યુવાને ખમીરથાળા છે. ધર્મ ભાવનાહીન જ છે એમ પણ નથી. ધમ માટે કાંઇક કરી છૂટવાની તમન્ના છે. પણ.... પણ સુચાગ્ય પધ્ધતિએ ધર્મોપુષ્ટિ ધખારાષ્ટ્ર પ્રાપ્તિના અભાવે હૈયાનું વહેણ અવળે માર્ગે વહી રહ્યું છે.
પરમ પવિત્ર-જગતભરમાં અજોડ પૂ. સાધુ સાધ્વી સંસ્થા આજે પણ આ વિનાશયુગના ભયંકર કાળમાં પણ આલ્હાદકર તારક અને ધ્યેયલક્ષી જ છે. જન્મ-મરણના અંધનથી મુકિત એનુ ધ્યેય છે. સ્વપર કલ્યાણુ સાધક મા પર ધીરતાથી પ્રયાણ એના ધ છે. એક વાત અનુભવગત સ્પષ્ટ કરી દઉં. ૮૦ ટકા પૂ. સાધુ સાધ્વી વર્ગ સંયમ સ્વાધ્યાય અને તપમાં ખૂબ ખૂબ રક્ત છે ૧૦ ટકા પ્રેરણા અને ઉત્સાહ જનક વાતાવરણ પામવાથી ૮૦માં ભળે છે. બાકીના ૧૦ માંથી ૫ મોટા પૂજ્યેાની અને શ્રી સંઘની કડક કાળજી માંગે છે. બાકી રહ્યા ૫ ટકા જ્ઞાનીના જ્ઞાનમાં કળાય, બીજો ઘેરા પ્રશ્ન ઉચા સવત્સરી અને તિથિના જે માટે ભાગે અણુ ઉકલ્યે જ રહ્યો. છતાં વાતાવરણ પૂજ્યેાની કુનેહુથી શાંત અને માટે અંશે નિર્માળ બન્યું. પણ આ પ્રકરણમાં કોઈ તટસ્થ સગૃહસ્થાએ શાંત ચિત્તે, પ્રશ્નના શાસ્ત્રીય અભ્યાસ કરવા ડુંટીથી પ્રયાસ કર્યો હાય, એવું પ્રાયઃ જાણુવામાં નથી. ખરેખર શ્રી સ'ઘ અને સમાજમાં આ એક દુઃખકર પધ્ધતિ થઈ ગઈ છે. શાસ્ત્રના પ્રશ્નાના સુચાચ્ય રીતે
