________________
૧૭૫ ત્યાગ ગીતની માધુરી?
બધાને જોઈએ નોકરી. કેઈ ડીગ્રી પાછળ દશ હજાર અને કઈ પાછળ પાંચ હજાર. દેવું પણ થયું હોય. માટે ભાગે બધે “ને કન્સીને લતીફે લાગેલ હોય. દર વર્ષે લાખ નીકળે ને હજાર માંડ ઠેકાણે પડે. એવી જ પરિસ્થિતિને? આ તે સામાન્ય કહેવાય. ગાગરમાં સાગર કયાંથી સમાય ?
ભાવનાનું પરિબળ ગયું. સાથે હૈયાની હામ ગઈ. આર્યવનું તેજ ઝાંખું પડયું, પગ ઢીલા હાથથી વજન ઉંચકાય નહિ. ચાર માઈલ ચલાય નહિ. અપટુડેન્ટીને પાર નહિ. પાટલુનની કરચલી પર જ નજર. અઠવાડીએ સીનેમા જોઈએ. ઘેર ખાવાના ફાંફા બીજા ટંકના. રાજકપુર ને માલાઓની એકટીંગ અને કટને શેખ વધે, સંસાર સળગી ઉઠયે. પુણ્ય-ભાગ્ય પાંચ અપાવે અને પચીસ ખર્ચવા જોઈએ. મળે નહિ અને મન બળે. આત્માપરમાત્માને કેણ યાદ કરે?
આ તે પરિસ્થિતિનું અતિ સામાન્ય ખ્યાન થયું. પણ તેને ઉપાય? જેના અભાવમાં નાશ તેના અસ્તિત્વમાં સર્જન. આ સીધે સાદે ન્યાય ને..માનવીમાં માનવતા જાગે. દાનવતા વિદાય લે. દાન અને દયાના જુગજુના ગુણે સાથે પરસ્પરના વ્યવહારમાં સાચું સ્વાભિમાન જાગે? ૧. હું અને ભારતની ભવ્ય ભૂમિ પર જન્મેલે, મારે તે ભીખ માગવાની હેય? મહેનત કરીને જ રછું. હું અને માલદાર શાને? જ્યાં સુધી મારી પોળમાં કઈ પણ ભૂખે સૂતું હેય? ૨. શાણા નેતાઓ જરા શાંત ચિત્તે વિચારે, કયાંક ભૂલ થાય છે. નહિ તે દિનપ્રતિદિન પરિ
