________________
સૂચવેલી છે તે જ છે એમ અમે માનીએ છીએ. બધાએ પણ તે જ વ્યવસ્થાને આશ્રય લે.
અંતે આ વિવાદમાં ઉતરેલા બન્ને આચાર્યોના વિષચમાં કાંઈક જરૂર જણાવવું જોઈએ. “વાદિ પ્રતિવાદિ શબ્દ પ્રયોગ અને “અર્થપ્રતિથિ શબ્દ પ્રયોગ કાંઈક પ્રયજનને ઉદ્દેશીને જ અમે છેડી દીધું છે. તે તેમણે જરૂર ધ્યાનમાં લેવું જોઈએ. તેમાં પ્રથમ આચાર્ય શ્રી સાગરાનન્દસૂરિજી : એમની વિદ્વતા સાર્વજનીન છે. શ્વેતાંબર જૈન આગમના સંપાદનથી તેમનું “આગધ્ધારક બિરૂદ યથાર્થ જ છે; અને સંવિગ્નગીતાર્થ એવા તેઓ, તપાગચ્છના સાધુઓ અને શ્રાવકો તરફથી ઘણું શ્રેષ્ઠ માન પામેલ છે. આ ગામમાં કહેલા આચારની પ્રતિષ્ઠા એ જ મહાન પ્રજનને ઉદ્દેશીને સિધ્ધાંત ટીપણને પ્રચાર કરવાનું તેમને અભિમત છે, પણ જેનાગમાં મળી આવે છે તેટલા માત્ર સાધનાથી સિદ્ધાંતટિપણની રચના અશક્ય છે અને તેને પ્રચાર અતીવ અશક્ય છે, એ જ કારણને લઈ આ વિવાદમાં તેમને નિગ્રહ થાય છે. તપાગચ્છના અત્યારના સઘળાય જૈને ચંડાશુગંડૂ પંચાંગને આધારે લૌકિક વ્યવહાર કરે છે. અને સિધ્ધાંતટિ પણ ન હોવાથી લકત્તર આરાધના પણ તેને જ આધારે કરવી સમુચિત છે. વળી જતવ્યવહારની સિદ્ધિ માટે એમણે કહેલાં શાસ્ત્ર શાસ્ત્રાભાસ છે; તેથી છતવ્યવહારની અસિદ્ધિ છે.
આચાર્ય શ્રી વિજયરામચન્દ્રસૂરિજી પણ સંવિગ્ન ગીતાર્થ છે અને પ્રવચનદક્ષ છે. તપાગચ્છના જૈનેને તેઓ પણ બહુમાનનીય છે જ; પિતાના સિદ્ધાંતનું પ્રતિપાદન
