________________
૩૫
ચિનના પરમ તત્વની અનુભૂતિ માટે છે
ફેરો નિષ્ફળ ગયો.' એમ સામાયિક કર્યા પછી જીવનમાં થોડી પણ સમતાની ઝાંખી ન થાય તો તમને લાગે છે કે સમય સાર્થક ન થયો? સામાયિકમાં આપણે રાગ-દ્વેષને સમતુલામાં મૂકવાના છે.
સામાયિક પરબ્રહ્મની અનુભૂતિ માટે છે; ઊંડાણમાં ઊતરવા માટે છે. તમે કહેશો કે એકની એક વાત વારંવાર વિચારવાથી શું મળે? પણ એ ન ભૂલતા કે મેંદીનાં પાન જરાક પીસવાથી તેનો રંગ ન આવે. એને તો શ્રમ લઈ જેમ પીસો તેમ વધુ રંગ આવે છે.
દૂધમાં હાથ નાખો તો તમારા હાથમાં માખણ ન આવે. એ મેળવવા ખૂબ વલોણું કરવું પડે છે. પીપરને પણ ૬૪ પહોર સુધી પીસવામાં આવે તો જ તેમાં રહેલા ગુણધર્મ બહાર આવે છે. તો જ એ માત્રા અને રસૈષધિ બને.
- રંગ લાવવા માટે મેંદી પીસવી પડે, પીપરમાંથી સર્વ કાઢવા જમહરાવી લૂંટવી પડે, છાશમાંથી માખણ કાઢવા એ વલોવવી પડે, અમર આત્માની અનુભૂતિ માટે લાંબો વખત ચિંતન, મનન, ધ્યાન કરવું પડે. •
સાધના વિના, ખાઈપીને મોક્ષ મળતો હોય તો બધાને આનંદ થાય. ન સાધના, ન મન, ન સ્વાધ્યાય, ન એકાંતમાં ધ્યાન, ન તપ, ન ત્યાગ; આવો સસ્તો ધર્મ મળે તો કોને ન ગમે? ભોગી જીવોએ તો ભોગને પણ યોગ માન્યો. ભોગથી યોગ નહિ, સેગ મળે.
-
આજે વિસ્તાર વધ્યો છે, પણ ઊંડાણ નથી. ધર્મક્રિયાનો વિસ્તાર
