Book Title: Sadhanonu Saundarya
Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Navbharat Sahitya Mandir

View full book text
Previous | Next

Page 51
________________ સાધનોનું સાન્દર્ય ૫૦ એલચીએ જવાબ આપ્યો કે ર૧૨. દુભાષિયાએ નવાબને કહ્યુ કે ૧૨ બેગમો છે. પછી નવાબે પુછાવ્યું કે તેના શાહજાદા કેટલા છે? એનુ ભાષાંતર દુભાષિયાએ કરીને પૂછ્યું : ‘તમારી કૅબિનેટના મેમ્બરોને કેટલું' ભથ્થુ મળે છે? ચૂટણી તમે કેવી રીતે કરો છો?” નવાબે આમ એલચીને વાતોમાં બગલા કેટલા, કૂતરા કેટલા ને મહેફિલ કરવાના સ્થાનો કેટલા? એ જ વાતો પૂછી. તેના જીવનમાં ભારોભાર વિકાર અને વિલાસ હતો. જ્યારે તેનો અનુવાદ કરી રાજનીતિજ્ઞ દુભાષિયાએ રાજ્યનું વ્યવસ્થાતંત્ર કેવું છે? કર તમે કેટલો લો છો? આમ આખી વાત એલચીને ફેરવીને પૂછી. આ વાર્તાલાપથી એલચીને થયું કે હિન્દુસ્તાનના રાજાઓ ભલે કંઇ ન જાણે, પણ રાજનીતિમાં આપણાથી ઊતરે એવા નબળા નથી. વિશિષ્ટ વાણીથી આવો પ્રભાવ પડ્યો. ઘરમાં ધી બરાબર વાપરો તો તેની રસોઇ સારી બને. પણ ઘીને ૧૦૮ વાર ધૂઓ તો એ ઝેર બને. આપણા વચનમા કટાક્ષ હોય, કટુતા હોય, બડાઇ મારવાની ને બીજાને ઉતારી પાડવાની ભાવના હોય તો તે ડંખરૂપ જ નીવડે ને? આપણે સામા માણસનું માન જળવાય તેવું, ઓછું પણ ગૈારવભર્યું વચન બોલવુ જોઇએ. અહંકારથી માણસ શોભતો નથી, અલંકારથી શોભે છે. માનવીનો આ અલંકાર એટલે પરોપકારી વચનો. वाक् भूषणं भूषणाम्।

Loading...

Page Navigation
1 ... 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120