________________
। १०२) मूल तथा अर्थ सहित. कारणके ग्रंथी मुधि अभव्य जीव पण अनंतवार आवे छे. ते माटे प्रवचनसारोद्धारमा कहां छे के-करणं अहापवतं । अपुवमनियट्टिमेव भवाणं ॥ इयरेसिं पढमं चिय । भण्णा करणंति परिणामो ॥१॥१४॥ भव्य अभव्य रहे तिहां ग्रंथी, संख्य असंख्यो कालरे। अरिहंतादिकनी रुधि देखी, संयमने उजमाल रे।बी०।१५।
अर्थ-ते ग्रंथा शसुधि भवी अने अभवी जीव अरिहंतादिकनी रुधि देखता था संयमने विषे उज्वल परिणामवाला थयाथका संख्याता अने असंख्याता कालमुधी पण रहे छे. ॥१५॥ इहां लहे श्रुतसामायकद्रव्ये, शेष लाभ नहि तास रे। तिहाथी वेके पण जाये, पण नहि शिवपुरवास रे वी०१६
अर्थ-श्रुत सामायक १, समकीतसामायक २, देशविरतिसामायक ३, सर्वविरतिसामायक ४, ए चार सामायकमांथी अत्रांतरे श्रुतसीमायक ते पण द्रव्यथी होय, पण ते अभव्यजीवने शेषसामायकनो लाभ प्राप्त थाय नहि. आवश्यकटीकामा कां छे के-अभव्यस्यापि कस्यचिद्ययाप्रतिकरणतो ग्रंथिमासाद्य दादि विभूतिदर्शनतः प्रयाजनांतरतो वा प्रवर्तमानस्य श्रुतसामायिकलाभो भवति, न शेष लाभ इति. वली अहीं देशऊणा दशपूर्वनो अभ्यास करी मिथ्यात्वसहित क्रियाना वलवडे करीने नवग्रैवेयकसुधी पण जाय, पण मोक्ष. प्राप्ति थइ शके नहि, ते माटे कल्पभाष्यमां व युं छे के-चउदस दसय आभने । नियमा सम्मत्त सेसभेए जयणा इति. ॥ १६ ॥ कोइक भव्य महातमा तेहमां, जेहने भवनो पार रे । निशतकुठारधारें जिम ततखिण, भेदे बल मनोहार रे॥
॥वी० ॥ १७ ॥ 'अर्थ-ग्रंथीदेशमुधी आवेला जीवोमांथी कोइक भव्यमहात्मा समासन परमनिर्वृत्तिमुखसमुल्लसित प्रचुरदुर्निवारवीर्यप्रसरतीक्ष्णकु.