________________
ज्ञानं यथा त्वयि विभाति कृतावकाशं नैवं तथा हरिहरादिषु नायकेषु । तेजःस्फुरन्मणिषु याति यथा महत्त्वं नैवं तु काचशकले किरणाकुलेपि ॥ २० ॥
દેદીપ્યમાન મણિઓમાંના પ્રકાશનું જે મહત્ત્વ છે તે જ પ્રકાશનું મહત્ત્વ કિ૨ણોવાળા કાચના ટુકડામાં હોતું નથી. તે પ્રમાણે જે સભ્યજ્ઞાન તમારામાં શોભે છે તે વિષ્ણુ, શંકર આદિ અગ્રિમ દેવોમાં શોભતું નથી. ।।૨૦।।
Jnānam Yathā Tvayi Vibhāti Kṛtāvakāśam Naivam Tathā Hariharādiṣu Nāyakēṣu | Tējaḥsphuranmaṇiṣu Yāti Yathā Mahattvam Naivam Tu Kācaśakalē Kiraṇākulēpi || 20 || He suggests that Lord Rishabha surpasses other Gods in knowledge.
Knowledge (which illumines all the objects) does not shine with so great an effulgence in the case of Hari (vishnu), Hara (shiva) and others lords (of the followers of other systems of philosophy) as it does when it resorts to Thee (When it finds a place in Thee). Light attains its magnificence when it falls on the sparkling jewels but it fails to attain the same (sort of magnificence) when it falls on a piece of glass, even if it be pervaded by the rays of light. ||20|| સાતમું સ્મરણ-૧૨૭
Seventh Invocation-127
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
