________________
લઇએ છીએ, માટે મોટરમાં બેસવું તે પાપ જ છે. આવું સમજે ખરો, પણ તેનો રસ જરા પણ છોડી ન શકે.
- (૧) તમારું માનસ એવું છે કે જાણે કુદરતમાં મજા લેવાનો ઇજારો માત્ર તમને જ છે. મોટા ભાગના લોકો મોટરમાં બેસવું તે પાપ છે તે માનવા જ તૈયાર ન થાય. ઘરમાં એકપણ ગાડી ન હોય તો તમે રાજી થાઓ ખરા કે ન હોવાનું દુઃખ હોય છે? એકમાંથી બે ગાડી થાય ત્યારે તો અધ્ધર જ ચાલો ને? આ બધું તમારી પાપની સ્પષ્ટ અનુમોદના સૂચવે છે.
સભા :- ગાડીમાં બેસીને પુણ્યનું કામ કરવા જઈએ તો?
સાહેબજી :- બોલો, નક્કી કરો કે આજથી પુણ્યનું કામ કરવા જ ગાડીમાં બેસવું. તમારે તો ધર્મના ઓઠા નીચે સંસાર ચલાવવો છે. ૯૦% લોકો ગાડી પાપના હેતુથી જ ચલાવે છે. તમારે તો ગાડી દ્વારા ૧૨ કલાક પાપ કરીને અડધો કલાક ધર્મના કામથી પાપ ભૂંસી નાખવાં છે. આવી જ તમારી દાનત છે.
સભા:- ઘરની ગાડી કરતાં ટેક્ષી રાખીએ તો?
સાહેબજી:- ઓછું પાપ લાગે, પણ પાપ તો લાગે જ. જ્યારે પણ જરૂર લાગે ત્યારે ટેક્ષીમાં તો બેસવાના જ છો, તેથી ઊંઘમાં પણ ટેક્ષીમાં બેસવાનું પાપ તો પરિણામરૂપે લાગે જ. હા, અહીંમાં માલિકીનું પાપ નથી પણ ટેક્ષી વાપરવાના ભાવનું પાપ તો છે જ. વળી તે ૨૪ કલાક ભાવરૂપે છે, નહીંતર તમે ઊંઘમાં સાધુ થઈ જશો. સાધુ તો ઊંઘમાં પણ હિંસા નથી કરતા, જ્યારે શ્રાવકને ઊંઘમાં પણ દુનિયા આખીનાં પાપ લાગે છે. કરણ-કરાવણ ને અનુમોદનના ભાવો પ્રમાણે પાપનો બંધ થાય છે.
સામાયિકમાં વોસિરાવવાના ભાવનું વિવરણ :
સભા :- પણ સૂતી વખતે વોસિરાવી દઈએ તો?
સાહેબજી :- તમે સૂતી વખતે શું વોસિરાવી શકો ? હું ઊઠું નહિ ત્યાં સુધી દૂરની પ્રવૃત્તિઓનો ત્યાગ. તે પણ ઊઠો એટલે બધું જ ચાલુ થાય. જો તમારે ખરેખર પાપ વોસિરાવવું હોય તો સામાયિકરૂપ પૌષધ લેવો પડે અને તેમાં પણ કરણ અને કરાવણનાં જ પાપ છૂટે છે, અનુમતિનાં તો નહીં જ.
લોકોત્તર દાનધર્મ “અનુકંપા”
