________________
૧૦
વવી હાદ્દા, પદ પ્રધાનજી=મુખ્ય પદ. પ્રહ્લે ( ધા૦ ર્ા )=આપ્યું.
વળીયાં ( મૂ॰ ચક્રીયા )=નિજ, પેાતાનું. ધન્યા ( મૂ॰ ધન્ય )=૧૫, પ્રશંસનીય, સઃ (મૂ॰ ત ્ )=તે.
e=જ,
મુવિ ( મૂ॰ મૂ )=પૃથ્વીને વિષે. તસ્ય ( મૂ॰ તમ્ )=તેની. થરા ( મૂ॰ ચશમ્ )=કીર્તિ.
વીરભક્તામર
અવિ=પણ.
જોજે ( મૂ॰ સોદ )=જગત્તે વિષે.
[ શ્રીધર્મવર્ધનતા
મૂળા ( મૂ॰ મૂર્તિ ) િવડે. આશ્રિતં ( મૂ॰ માશ્રિત )=આશ્રય લીધેલાને, શરણે આવેલાને. ૬૬=આ જગમાં. ના ( મૂ॰ હૈં )=મનુષ્ય. મન=આત્મા.
સમ=સમાન, તુલ્ય. બામણમં=પેાતાના સમાન. ìતિ ( ધા॰ ; )=કરે છે.
શ્લોકાઈ
પ્રભુના સેવક પ્રતિ અનુપમ ઉપકાર—
‘ હે દેવાધિદેવ ! જે ઇન્દ્રભૂતિ (આપની સાથે) વાદ કરવાને આવ્યા, તેને આપે સ્વકીય ઉત્તમ પદ ( ગણધર-પદ) અર્પણ કર્યું. આ કૃત્ય ચેાગ્યજ છે, કેમકે જે મનુષ્ય પેાતાના આશ્રય લીધેલા (સેવક)ને આ જગમાં ઋદ્ધિ વડે પેાતાના સમાન કરે છે, તેજ ખરેખર પૃથ્વી ઉપર પ્રશંસનીય છે અને જગતુમાં તેનીજ કીતિ ( ધન્યવાને પાત્ર) છે.”—૧૦
સ્પષ્ટીકરણ
અવિચાર—
‘ નામસમં ' નું ‘ ન+ગામસÉ' એમ પદચ્છેદ કરવાથી બીજો અર્થ રકુરે છે અને તે એ છે કે જે ( રવામી ) પેાતાના સેવકને સંપત્તિએ કરીને પાતાના સમાન કરતેા નથી, તેને પૃથ્વી ઉપર ધન્યવાદ ધટે છે, તેમજ તેની કીર્તિ પણ તેને મુબારકજ છે ! ! ! આ ‘ક્રાતિ’ છે, અર્થાત્ કટાક્ષના ઉદ્ગાર છે. કહેવાની મતલબ એ છે કે જે સ્વામીની સાચા દિલથી સેવા કરવા છતાં પણ દાસત્વ કાયમ રહે, તે વામીથી શું ? તેની કીર્તિ તેનેજ મુખાર્ક હાજો. ખરા ઉપકારી કાણુ ?—
આના ઉત્તર સારૂ વિચારી આ નિમ્ન-લિખિત લેાક:~
—
kr
?
'उपकारिषु यः साधुः, साधुत्वे तस्य को गुणः १ । अपकारिषु यः साधु, स साधुः सद्भिरुच्यते ॥
',
અર્થાત્ ઉપકાર કરનારા મનુષ્યા પ્રતિ જે સાધુ હૈાય, તેના સાધુત્વમાં શું ગુણ છે! અપકાર કરનાર તરફ જે સદ્રર્તન રાખે, તેજ સાધુ એમ સંતે કહે છે. આ વાતને ન્યાયવિશારદ મહામહે।પાધ્યાય શ્રીયશાવિજયજી પણુ ટકા આપે છે, કેમકે ઉપાધ્યાયશ્રી 'વિનયવિજયજીકૃત શ્રીપાલરાસમાં ચાથા ખંડની આઠમી હાલમાં તે ક૨ે છે કે—
૧ ‘ શ્રીપાલરાસ ’ વિનયવિજયજીએ બનાવવા માંડ્યા હતા, પરંતુ તેની સાતમે અને પચાસ ગાથા રચ્યા બાદ તે સ્વગે સિધાવ્યા અને ત્યાર બાદ તેમના સંકેતાનુસાર ઉપાધ્યાયશ્રી યશોવિજયજીએ બાકીના રાસ પૂરા કર્યો. જીએ આ સબંધમાં એ રાસના ફળશ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
