________________
आश्रय होतो नथी, तेनो आश्रय श्रेष्ठ पुरुष होय छे. ४७." एटलामां ते विद्वान कुमारे कोई पुरुषने दुस्सह आर्तस्वरथी एवं कहेतां सांभळ्यो के, "हे प्यारी !तुं क्या चाली गई ? मारा तो तारा विरहमां प्राण नोकळी जाय छे." ४८. त्यारे ते तरुणी कोइ बहानुं काढीने कुमारनी पासेथी एटली जल्दी चाली गइ के जेटली वारमा एक क्षण चाली जाय, कारण के स्त्रीओनी चित्तवृत्ति स्वभावथीज मायामयी अर्थात् छळकपटवाळी होय छे. ४९. पछी ते माननीय कुमारने जोइने ते दुःखी पुरुष दीनतापूर्वक कहेवा लाग्यो; कारण के जे रागान्ध पुरुष अपवादथी के निन्दाथी डरतो नथी, तेनी दशा बहुज शोचनीय थाय छे. ५०-" मान्यवर ! मारी पतिव्रता स्त्री तरसथी व्याकुळ हती, तेथी हुं तेने अहीं बेसाडीने पाणी लेवाने गयो हतो, परंतु हवे हुं पाछो आव्यो, तो तेने अहीं देखतो नथी. ५१. हुं विद्याधर छु अने विद्याधरमां जे विद्या होवी जोईए ते मारामां विद्यमान छे, परंतु आ वखते ते अविद्यमान जेवी थई गई छे; अर्थात् ते स्त्री न मळवाथी हुं सर्व कई भूलीने कर्तव्यमूढ जेवो थई गयो छु तथा हे पुरुषोत्तम, हवे कहो के, आ बाबतमां मारुं कर्तव्य शुं छे. हुं शुं करूं ? ५२. आ सांभळीने ते अभयंकर अर्थात् बीजाने पण भयरहित करनार जीवंधर कुमार स्त्रीओमां अतिशय लवलीन थवाथी डर्या, कारण के खाटी वातथी डरवामांज मोटार्नु मोटपण छे. ५३. त्यार पछी पंडित जीवंधर विद्याधरने आ
