________________
११०
कर्यु. अने ते समय सर्व प्रकारनां सुखने लीधे वातनी वातमां वाती गयो. २१. ___ एक वखते तेमणे वसन्तरुतुमा पोतानी आठे स्त्रीओ साथे मोटा कौतकथी जळक्रीडानो महान् उत्सव कर्यो. २२. ते उत्सवमा जळाडाना श्रमथी थाकीने महाराज एक लतामंडपयुक्त ( वेलाओना मांडवावाळा ) उद्यानमां वांदरा साथे क्रीडा करवा लाग्या अने तेमनी पासे सारी सारी चेष्टाओ कराववा लाग्या. २३. ते वखते कोई एक वांदरे कोई बीजी वांदरी साथे उपभोग कर्यो, तेथी तेनी प्यारी वांदरी क्रोध करवा लागी. वांदराए पोतानी वांदरीने बहुज उपाय करीने मनावा धार्यु, परंतु ते तेने प्रसन्न करी शक्यो नहि. २४. पछी ते वांदरो कपटथा मरण तुल्य थईने जमीनपर पडी रह्यो. ए जोईने ते वांदरी डरी गई अने वांदरानी पासे जईने तेणे तेनी ते मरणतुल्य अवस्थाने दूर करी दीधी. २५. त्यारे वांदराए पण हर्षित थईने पोतानी वांदरीने एक फणस फळ भेट तरीके आप्युं, परंतु एक वनपाले वांदरीने मारीने ते फळ छीनवी लीधुं. २६.
__ आ बधी घटना जोईने विशेष वातोना जाणनार विद्वान राजाने ते वखते वैराग्य थई गयो. अने तेओ आ रीते १२ अनुप्रेक्षाओतुं चितवन करवा लाग्या;-२७.
१ अनित्य भावना. __ आ वनपाळ मारा समान छे, वांदरो काष्ठांगार समान छे, अने फणस फळ राज्य समान छे, तेथी आ फळ मारे
