________________
जाय छे, तेने जो मूळ वस्तु मळी जाय, तो पछी कहेवुज शुं छे ? ३०.
त्यार पछी ते बुड्ढो ब्राह्मण सुरमंजरीने पोते धारेला कामदेवना मंदिरमा लई गयो. सत्य छे, के जे लोक सारी रीते विचार करीने काम करे छे, तेना काममां दोष केवी रीते आवी शके ? तेनुं काम तो सफळज थाय छे. ३१. त्यां ते कुमारीए जीवंधर स्वामीने प्राप्त करवानी इच्छाथी कामदेवने बहुज प्रार्थना करी. सत्य छे के जे राग अने द्वेष जन्मोजन्मथी बांधेला होय छे ते नाश पामता नथी. ३२. ते वखते " ते पोताना वरने प्राप्त करी लीधो" ए रीते बुद्धिषेण विदूषके कहेला वचनने सांभळीने पतिव्रता सुरमंजरी समझी के, आ वचन साक्षात् कामदेवे कयुं छे. कारण के भोळापणज स्त्रीओन आभूषण छे. अभिप्राय ए छे के, ते कामदेवना मंदिरमां जीवंधरनो मित्र बुद्धिषेण विदूषक पहेलेथीज संताई बेठो हतो. ते ज्यारे सुरमंजरीए प्रार्थाना करी के, मने जीवंधर वर मळे, त्यारे ते मूर्तिनी पासेथी कही दीर्थै के, 'तने तारो वर मळ्यो.' अने तेने ते भोळी कुमारी समझी के, कामदेवे मारी प्रार्थनाथी प्रसन्न थईने वर आप्यो छे. ३३. ते वखते जीवंधर कुमारे पोतानुं असलरुप प्रगट कर्यु; जे जोईने कुमारी लज्जित थई गई. अने एम थर्बुज जोईए, कारण के जेने लज्जा नथी, ते लोक दया विनाना पुरुषो समान जीवता पण मरेलाज छे. ३४. पछी त्यां कुमारने तेणे पतिभावथी बहुज संतुष्ट कर्या. सत्य छे
