Jain Shasan 2002 2003 Book 23 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 197

બ્લેકક્લેશ્વશ્વેશ્વશ્વે જે મહાસતી - તુલસા
શ્રી જેનશાસન (અઠવાડીક) વર્ષ: ૧૫ અંકઃ૪૧ તા. ૧૯-૮-૨૦૦૧ 9 સંભળાવી ત્યારે રાજવી ચેટકની પણ આજ સ્થિતિ થઈ. | શ્રાવિકાને આઘાતોની પરંપરામાંથી પણ લાધી જ છે તેઓ સંમિશ્ર લાગણીઓના દ્વન્દમાં અટવાઈ ગયાં. | જ્ઞાનગર્ભિત વિરાગદશાનું આ એક ભવ્ય દશ્ય હતું. ]
એક તરફ બત્રીસ-બત્રીશ મહાયોદ્ધાઓના નિગ્રહનું | સુયેષ્ઠાએ પોતાની મનોભાવના માતા-પિતાસમા ભગીરથ શૌર્ય જેણે દાખવ્યું હતું એવા સેનાનીને તેમણે | વ્યકત કરી. જેમણે જીવનમાં પોતાની કન્યાનું પણ કન્યાદા પોતાની બાથમાં ભીડી દીધો. તો બીજી તરફ રાજવી | કર્યું નથી, એથી જ જેમનું નામ ઈતિહાસના પૃષ્ઠો પર હરી શ્રેણિકના સંકજામાંથી પોતાની તરૂણપુત્રી પાછી ન જ રહ્યું છે, એવા ચેડા મહારાજા પોતાની પ્રાણપ્રિય સુપુત્ર જ મેળવી શકમાં, એનો રંજ પણ દિલને ખી રહ્યો. સંયમના શ્રેયસ્કરમાર્ગે જતી હોય તો અટકાયતમાં કરે ખરા?
આ બધાં જ સમાચાર તેમણે કુમારી સુજયેષ્ઠા સમક્ષ | નમૂતો ન ભવિષ્યતિા. વર્ણવ્યાં. તારે એના આઘાતને પણ પાર ન રહ્યો. સૌપ્રથમ ત્યાર પછીના નજીકના જ ખૂબટૂંકા સમયગાળામાં વિષયાતા તરફ ફસડાઈ ગયેલી સુજયેષ્ઠા, એ | વૈશાલી પુરીને પાવન કરવા મહાઆર્યા ચંદનબાળા. વિષયસુખના પંથમાં વિશ્વાસઘાત થતાં ત્યાર પછી વિદ્વેષથી | પધાર્યા. સુજયેષ્ઠાનાચી ઉઠી. એની ખાસબૂઝાવવા જાય છે સળગી ઉઠેલી સુજયેષ્ઠા, ત્યારબાદ પોતાના નિમિતે એક | | ઘર આંગણે ગંગા અવતરી. મહાસતી જાવિકાના બત્રીશ પુત્રોની હત્યાનું પાતક ઉભુ રાજવી ચેટકે પણ ભવ્યાતિભવ્ય મહોત્સવ પૂર્વ થઇ ગયાનું સાંભળીને વિષાદના આંસુ સારતી સુજયેષ્ઠાનું | સુપુત્રી સુજયેષ્ઠાને ચારિત્રધર્મઅર્પણ કરાવ્યો. સુજયેષ્ઠા છે અંતઃકરણ આખરે વૈરાગ્યના મંગળ સંગીતથી ભાવિત બની | પણ જેટલા ઉત્સાહ અને ઉર્મિઓ સાથે સંસાર માંડવાની છે ગયું.
તૈયારી કરી હતી. એથીય દ્વિગુણીત ઉર્મિઓના મહેરામ છે જમથીજ જિનશાસનને પામનારી, રગેરગમાં | સાથે શ્રમણીના ચીવર ધારણ કર્યા. સમ્યકત્વની નિષ્ઠાને પચાવનારી અને સાક્ષાત્ શ્રમણ ! - નત મસ્તક છે, એ મહાસતીના ચરણોમાં... ભગવાન મહાવીર પ્રભુના ઉપદેશ દ્વારા ભવસ્વરૂપનું સાચુ | કોડો વંદના, એ વૈરાગ્યશાલિનીના ચરણોમાં.. તત્ત્વ જ્ઞાન લાધનારી આ સુજયેષ્ઠા સ્વયમ પણ મહાસતી હતી. ગુણોની ગરિમા હતી. એની આરાધનાવાસિત પ્રિયે!સુજયેષ્ઠા, તુંકુશળ છેને!શ્રેણિકરાજે પૂછ્યું. આત્મા આવા નિમિત્તોનો યોગ મળતાં જ જાગી ઉઠયો. વીરાંગૃદના આક્રમણમાંથી આસાનીથી છટકી ગયે
એના હૃદયમાં સારાય સંસારની અસારતા તરવરવા શ્રેણિક રાજવી રથમાં આરૂઢ હતાં. નિર્ભીક બનીને પોતા ! માંડી, કામભોગોની ભયંકરતાનું ધ્યાન ત્યાં ઉદ્ભવ્યું. નવોઢાને નીરખી રહ્યાં હતાં. ત્યાં જ સામેથી જવાબ મળ્યા શરીરની ક્ષણભંગુરતાનો ખ્યાલ એમાં તેજીથી ઉમેરાયો. | “સ્વામિન્ ! હું ચલણા છું. સુજયેષ્ઠાની ના ? સંસારના વૈષયિક સુખો દ્વારા ભવાંતરમાં ઉભી થતી | બહેન” આત્માની વરવી યાતનાઓ નર્કના અસહ્ય જુલ્મ, | કશો વાંધો નહિ, મારે મન તું સુયેષ્ઠાથીય વિશેષ છે. ઈન્દ્રિયોની અપરિપૂર્ણતાઓ એની આંખ સામેથી આ બધુ | પ્રયત્ન હતો. સુજયેષ્ઠાની પ્રાપ્તિનો, તડપને પણ એની ઝપાટાબંધ પસાર થતું ગયું.
હતી. પણ આહ, તારૂં લાવણ્ય તો સુજયેષ્ઠાનેય ટપી જાય છે કામ ભોગો માટે એને તીવ્ર નફરત જાગી. એ હદની કે | છે. મારું ભાગ્ય એની પર કો જમાવવા સવિલું હશે? તો એનો આમા જીવનભરનું બ્રહ્મચર્ય જયાં મૂકી રહ્યું છે, એવા - શ્રેણિક રાજના આવા હાર્દિક પ્રેમથી નીતરતાં વચ છે પૂર્ણ બ્રહ્મમય સાધુજીવનના આ સ્વાદ માટે બૂરી ઉઠ્યો. | સાંભળીને ચેલણાના હૃદયમાં આનંદની લહેર ફરીવળી. થી ૪ વૈરાગ્યની આ તીવ્રતર પરિણતિ હતી. એક સાચુકલી | જે પતિ કુદરતે આપ્યાં છે. એ શોધ્યાં મળે નહિ તેવાં . .
@૧૪૧૭
..
.
|
છે