Book Title: Jain Shasan 2002 2003 Book 23 Ank 01 to 48
Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
View full book text
________________
3333333333333333333333333333333333333 લા પ્રકર્ણક ધર્મોપદેશ
શ્રી જૈનશાસન (અઠવાડીક) ક વર્ષ: ૧૫ કે અંક: ૪૫ તા. ૧૬ ૯-૨૦૦૩ કે ધર્મ ભૂલાવી દે તેવા હોય છે. અમને ય કહે કે, અમારે પૈસા | એવું હૈયામાં બેસે પણ નહિ તે બધા ગાઢ મિથ્યાત્વના
વગર ચાલે ? ધર્મ કરવો તો ય પૈસો જોઇએ ને ? તમારી ઉદયવાળા છે તેમ કહેવું પડે. દરે વતમાં આવી ઘણા સાધુ બોલતા થયા કે, “ગૃહસ્થને પૈસા આગળના પુણ્યશાલિઓએ મંદિરો બંધાવ્યા, હત મટ બધું કરવું પડે. આ કાળમાં તો ટેક્ષની ચોરી કર્યા વિના | મૂર્તિઓ પધરાવી, ધર્મસ્થાનાદિ બંધાવ્યા. તમને શું જમન છે પણ ન ચાલે?
થતું નથી કે શું તે તો સમજાવો. આજના સુખીને ધર્મ કરવાનું ગૃહસ્થને માટે પહેલો ધર્મ દાન છે. પૈસાની મમતા | મન જ થતું નથી, મંદિર - ઉપાશ્રયે આવે તે મોટો ઉપકાર િનવતરે તો દાન ધર્મ આવે નહિ. જેને દાનધર્મ ન ગમે તે મનાવે છે. શેઠની સત્તા એવી ચાલે છે કે, સાધુને પણ કહી પર મે જૈન કુળમાં જન્મેલા છતાં ય નકામા છે. તેનો પૈસો | કે, ટીપવાળાને બોલાવતા નહિ; નહિ તો કાલથી નહિ દે રાતિમાં લઈ જાય. મમ્મણ મરીને કયાં ગયો? તેની પાસે આવીએ. આજે પૈસા ખર્ચવા છતાંય લાભ થતો નથી. કેમકે ધ નવ રત્નો હતાં તેવા શ્રી શ્રેણિકના ભંડારામાં પણ ન હતા. | ભરવા ખાતર ભરવા પડે તેથી આપે તો દાનને લાભ ન
તેષસાનો ભય તમને લાગે નહિ તો કામ થાય નહિ. મંદિર- થાય, પૈસા પણ જાય અને પાપ પણ બંધાય. તે માટે ધ્યાન દૂક ઉપાશ્રય-સાત ક્ષેત્રની ભકિતનો ઉપદેશ આપવો તે | ખેચું છું. પૈસો અને પૈસાથી મળતું સુખદુર્ગતિમાં ૯ ઇ જનારું ક સાધુ મહારાજાનું કામ છે પણ પોતાની મર્યાદા ભૂલી | લાગવું જોઈએ લાગે છે? જો આ મનુષ્યભવ હારે, ગયા તો 8 આગળ વધે તે સાધુપણું ભૂલે અને દુર્ગતિમાં યજાય. | સંખ્યાત, અસંખ્યાત કે વખતે અનંતકાળે આવો ભવ મળે.
જેણે જેણે પોતાના અંગત કામો માટે યોજનાઓ કરી | આવો ભય લાગે છે? આ ભવ મળ્યો તે મહાભા ગોદય છે, કઢી, તેણે પણે પૈસા આપો તો તે સાચો દાન ધર્મના
ખરેખર ધર્મ કરવાનો ભવ મળ્યો છે તેમ લાગે છે " ખરેખર ગણાય. વખતે બન્નેનું અહિત પણ થાય. પણ તમે | ધર્મ કરવો તો સાધુ જ થવું જોઇએ. કદાચ સાધુ ન થવાય તો છેપાર્ટી બની ગયા છો માટે સાચું સમજતા જ નથી. શ્રાવક | સાધુ થવાની શક્તિ આવે તે માટે શ્રાવક થવું છે સમક્તિ
તો સાધુના મા-બાપ છે. સાધુની બધી ચિંતા કરે. મા પણ | પામવું છે. દાન-શીલ-તપ ધર્મની આરાધના રવી છે. બને અને બાપ પણ બને.
ભાવધર્મ તો ચોવીશે ય કલાક સાથે જ રહી શકે છે. રોજ I જેને મોક્ષની સાચી ઇચ્છા જન્મી હોય તેને હજી | યાદ આવે છે - આ બધું સુખ આજે છે અને કાલે નથી. તે ધીનો પણ ખપ પડે, સુખ પણ ભોગવતો હોય છતાં પણ | રહે તો પણ મારે મૂકીને જ જવાનું છે, કાં તે યમને મૂકીને જહું સાવચેત ન રહું તો આ બંન્ને દુર્ગતિમાં લઈ જનારા છે જશે. માટે તેનાથી થાય તેટલું સારું કરી લઉં, જેટલું ખોટું તે તેના હૈયામાં લખાયેલું હોય. ધર્મી માત્રના હૈયામાં આ | કરીશ તે બધું માથે જ પડશે. પણ તમારા પાપો કે તમને વ લખાયેલી હોવી જોઈએ. તમે સંસારમાં બેઠા છો તે | ધર્મ કરવાનું મન થતું નથી. કદાચ આજે તમને ધર્મ કરવાનું પાપનો ઉદય છે ને? ધરમાં રહેવા જેવું નથી, તાકાત હોય | મન થાય તો ઘરમાં અંતરાય કરનારા ઓછા છે પામતે પોતે
તો મનુષ્ય પણામાં ઘર છોડવું જ જોઈએ - આરોજ યાદન | જ અંતરાય ભૂત છે. કરે છે તો કયા પાપનો ઉદય કહેવાય? મિથ્યાત્વનો. આ| જેને પોતાની દુર્ગતિની ચિંતાન હોય તો એ તાના જ
વન રોજ સાંભળવા છતાં પણ હૈયાને ન અડે તો ગાઢ સંતાનની કે બીજાની દુર્ગતિની ચિંતા કેમ કરે? આગળ તો 3 મિત્ત્વનો ઉદય કહેવાય. આ સંસારમાં જ, પૈસા-ટકાદિ | કમાઇને આવે તો પણ માકે પત્ની પૂછતી કે, શી રીતે કમાયા? છે કે મોજમજામાં જ આનંદ માને, તેને માટે જે કરવું પડે તે કરવા | અનીતિથી કમાયા છો તો કઇગતિમાં જવું છે?અ જે તમને
તેવાર, જરા પણ દુઃખ ન થાય - આ બધુ છોડવા જેવું છે. આવું કોણ કહે? આજે અનીતિ કેમ વધી થઈ? પાપનો ભય
