________________
આગમ દ્વારક-લેખસંગ્રહ
રક્ષણને માટે જેકે વિહાર કરવાનું જ છે છતાં તેવી રીતે વિચારવાથી જુદા જુદા સ્થાનના પર્યટન માં શ્રીજિનેશ્વર મહારાજની જન્મ, દીક્ષા, કેવળ અને નિર્વાણની ભૂમિઓરૂપી પવિત્ર તીર્થોના દર્શનનો લાભ મળે અને તેથી સમ્યક્ત્વની અત્યંત નિર્મળતા થાય એ હકીકત શાસ્ત્રોક્ત હવા સાથે વિહાર કરનારાઓને અનુભવસિદ્ધ છે, વળી સુવિહિત સાધુસમુદાયના આવવાજવાથી તીર્થસ્થાનનો મહિમા વધે અને તેથી અનેક ભવ્ય આત્માઓ ઉલ્લાસવાળા થઈ તીર્થભાતમાં તન, મન અને ધનથી પ્રવૃત્ત થાય એ સ્વાભાવિક જ છે. “માન જેન અતઃ સ થા:” એ ન્યાય ખરેખર આવી રીતે સાધુ મહાત્માઓના સ્પર્શ આદિના પ્રભાવથી તીર્થના પ્રકૃષ્ટ મહિનામાં લાગુ પડે છે. વર્તમાનકાળમાં પણ છે જે તીર્થસ્થાનોમાં પવિત્રતમ સુવિહિત મહાત્માઓનું જવું વિગેરે થાય છે ત્યાં ત્યાં તીર્થનો મહિમા અત્યંત વધે છે અને જે તીર્થો ઘણા મોટા છતાં પણ સુવિહિત સાધુ મહાત્માઓના આવાગમનથી શૂન્ય હોય તેને મહિમા તે વધતો નથી એ પ્રત્યક્ષ દેખાય છે. આજ કારણથી ગુજરાત દેશની અંદર રહેલા સામાન્ય તીર્થની પણ જાહેરજલાલીને અન્ય દેશના મહાતીર્થો પણ પહોંચી શક્યાં નથી એ વાત સ્પષ્ટ દીવા જેવી જ છે. આ ઉપરથી સ્પષ્ટ થશે કે સાધુ મહાત્માઓના વિહારનું ફળ તીર્થોની ઉન્નતિ પણ છે જેવી રીતે ચૈત્ય અને તીર્થોની જાહોજલાલીથી સાધુ મહાત્મા અને ઈતર જેનોને સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ, શુદ્ધ અને વૃદ્ધિ વિગેરે પુરુષોના વિહારથી જ થાય છે તેવી રીતે પુરુષોને પણ દેશદેશાંતરમાં ભ્રમણ કરતાં કેઈ તેવા દર્શનપ્રભાવક સમ્મતિતર્ક આદિ શાને ધારણ કરનારા મહાપુરુષને વેગ મળે અને તેમની પાસેથી
