________________
પ૩
શ્રીસિદ્ધક્ષેત્ર અને સાધુસાધ્વી
ક્ષેત્રગણિત કરવામાં આવે તે કેાઈ જાતના વિરાધ આવે નહિ, પણ જેઓને ન તે શ્રદ્ધાનુસારપણે શાસ્રવાકય માનવું હાય, ન તેા હિસાબ કરવા હાય, પણ કેવળ પર પરાથી મેાક્ષ પામવાવાળાની સંખ્યા ન લેતાં મનસ્વીપણે એલવું અને એસાડવુ હાય તેવાએની આગળ શાસ્ત્ર અને યુક્તિ વિગેરેના પ્રકાશ સફળ ન થાય તે સ્વાભાવિક છે.
આજ સિદ્ધક્ષેત્રમાં ભગવાન્ અજિતનાથજી મહારાજા અને શાંતિનાથજી મહારાજાએ ચતુર્માસ કરેલા છે, અને તેથીજ એટલે શ્રીસિદ્ધક્ષેત્ર મહારાજની પવિત્રતા અનેજિનેશ્વર ભગવાનેાનું ચામાસું રહેવું થએલ હાવાને લીધે વમાન સમયમાં પણ સેંકડાની સંખ્યામાં સાધુ, સાધ્વી અને શ્રાવક઼, શ્રાવિકાએ આ પવિત્ર ગિરિરાજની છાયામાં ગિરિરાજનુ ધ્યાન ધરતા ચામાસું કરે છે. અન્ય મતમાં જેવી રીતે કાશીમાં મરણ થવાથી મુક્તિ માનેલી છે, અને તેથી તે મતને માનવાવાળાએ તે કાશીક્ષેત્રની અંદર જન્મભૂમિ છેાડીને પણ કેઈ વરસે સુધી વાસ કરે છે, તેમ આ શ્રીસિદ્ધગિરિની પવિત્રતાને સમજનારા શ્રીસિદ્ધગિરિની સેવા અને આરાધનાથી ત્રીજે ભવે મેક્ષે જવાય છે એમ સમગ્ર જૈનજનતા માને છે, અને ચામાસામાં સ્થિરતાના સમય ાવાને લીધે સારી રીતે ગિરિરાજની સેવા કરવા માટે સેકાની સખ્યા દરેક વર્ષે ચામાસામાં રહે છે. જો કે જૈનધર્મના મુખ્ય સિદ્ધાંત અને પ્રથમ કવ્ય જીવદયાનું પાલન કરવું એ હેાવાથી શ્રદ્ધાસ‘પન્ન કાઈપણ મનુષ્ય એ ગિરિરાજ ઉપર ચામાસાને લીધે રસ્તામાં સ્થાન સ્થાન ઉપર લીલેાતરી, લીલફૂલ અને સજીવેાને ઉત્પાદ થવાથી ગિરિરાજની જાત્રા ચામાસામાં કરતા નથી. એક પગથીઉં પણુ ગિરિરાજનું ચામાસામાં ચઢવાને માટે
