________________
આગમ દ્વારક-લેખસંગ્રહ, શકાશે કે ભર્તારની સ્થિતિ ધર્મ રહિતપણાની હોય તેવે વખતે ભર્તારની સ્થિતિમાં મળતા થવા માટે ધમને ધક્કો મારે એ સતીપણાનું લક્ષણ નથી પણ ભર્તારને સાથે લઈને પોતે અવશ્ય ધર્મમાર્ગમાં પ્રવર્તવું તેજ સતી પણાને શોભા દેનારૂં છે. દેવદર્શન અને ગુરુવંદન
બાહ્યદષ્ટિથી લોકોથી નિંદા પામેલી, કુટુંબથી વિખૂટી પડેલી, એક પરદેશી નિર્ધન અને રોગી ટોળાંના એક કઢીઆ ભર્તારને વરેલી શ્રી મયણાસુંદરી કર્મનાં કારણો, તેનાં ફળોને સમજતી હોવાથી, તેમજ તે સમજણ તન્મયતા પ્રાપ્ત થએલી હોવાથી આવા અત્યંત શોચનીય સંજોગોમાં પણ આધ્યાનને અંશે પણ અવકાશ આપતી નથી, કારણ કે પાપકર્મના ઉદયથી આવેલાં દુઃખને અનુભવતી વખત મનુષ્ય જે આર્તધ્યાનમાં પ્રવેશ કરે તો તેનું ભેગવેલું દુઃખ સર્વથા વ્યર્થ જાય, કેમકે દુઃખની વખતે પણ કરેલા આd, રૌદ્ર ધ્યાનથી બંધાએલાં પાપો ફેર નવાં દુઃખને ઉભાં કરવાનાં જ છે, એટલે જે દુઃખોને ઉભાં કરવાનાં જ છે, એટલે જે દુઃખ આ વખતે અનુભવ્યું તે તે વ્યર્થ જ ગયું, કેમકે કરેલા આર્તધ્યાનને લીધે વેઠેલા જેવું કે તેનાથી અધિકતર દુઃખ ભેગવવાનું તો જીવને ઉભું જ રહ્યું. આવી રીતની શાસ્ત્રીય હકીકત તે મહાસતીના ખ્યાલમાં હોવાથી તે અંશે પણ આર્તધ્યાનમાં પ્રવેશ ન કરે તે સ્વાભાવિક જ છે. જો કે સ્થૂળદષ્ટિથી તો મહાસતી શ્રી મયણાસુંદરી જેવા પ્રસંગે અન્ય જીવોને તે તીવ્રતર રૌદ્ર ધ્યાનમાં ફેંકી દે, કેમકે મજાની દષ્ટિએ સર્વ સુંદર અને અસુંદર કર્તવ્યની જવાબદારી રાજના ઉપર જ હતી અને તે માની લીધેલી જવાબદારીને અદા કરવા માટે જ રાજાએ મહાસતી શ્રી મયણાસુંદરી
