________________
૭૭
મહાસતી મયણાસુંદરીની મનનીય મનેાદશા ઉપર જુલમને વરસાદ વરસાવ્યેા છે, અને તેથી મહાસતી શ્રીમયણાસુંદરી જો શાસ્ત્રીય સિદ્ધાંતના શરણે સ્થિર ન રહે તેા પેાતાના સત્ય એવા કમ વાદને પશુ તે સમગ્ર દુ:ખનું કારણ જાણી અરૂચિકર ગણે અને તેવી દશા થતાં પેાતાના પિતાશ્રી રાજેશ્વર તરફ રૌદ્રધ્યાનની પ્રવૃત્તિને પાર રહે નહિ, અને તે સત્ય એવા કમ વાદની જાહેરાતથી કાપાયમાન થએલા રાજાએ પેાતાની સત્તાના સાટે ચલાવવા માટે શ્રીમયણાસુ ંદરી જેવી પુત્રીને હેરાન કરવાની બુદ્ધિથી જ દુઃખના દરિયામાં ડૂબાડી છે. તેવા પ્રસંગે પ્રજાજનને ક`વપ્નની ડગલે પગલે અનુભવાતી સત્યતાની ખાતર રાજાના અભિમાન ઉપર તિરસ્કાર છૂટવે। જોઈ એ અને રાજેશ્વરે કરેલા કાધનાં કુટિલ કાર્યાના ભાગ બનેલી મહાસતી શ્રી મયણાસુંદરી ઉપર દયાની દૃષ્ટિ ઝળકવી જોઇએ તે સ્થાને જ્યારે પ્રજાજન કમવાદના સત્ય સ્થાનમાં રહેલી શ્રી મયણાસુ ંદરીની અને સદાકાળ અવિચ્છિન્ન સત્ય એવા કમ વાદના સિદ્ધાંતને શિખવનાર અધ્યાપકની તરફ તેમજ કમના સિદ્ધાંતાને વિવિધ પ્રકારે સમજાવીને સુખની સામગ્રીમાં મદેન્મત્ત દશા નહિ થવાનુ તથા ઉત્કટમાં ઉત્કટ દુ:ખની સામગ્રીમાં શેકના સાગરમાં નહિ સરકી જવાનું શિખવનાર પૂર્વોપરી વિરાધ રહિત, સર્વાને કહેલા, મુમુક્ષુ અને સાધુ પુરુષાએ ગ્રહણ કરેલે, સમગ્ર જગતમાં જીવેાના હિતને માટે જ પ્રકાશાએલા એવા ઉત્તમાત્તમ જૈનધમ તે પ્રજાજનની દૃષ્ટિમાં અધમ અને અનકારક તરીકે આવે ત્યારે તે પ્રજાજન ઉપર મહાસતી શ્રી મયણાંસુંદરી જો કમ વાદના અવિચળ સિદ્ધાંતને અવલ બવામાં જરાપણ ઢીલી થાય તે। દ્વેષ આવવામાં બાકી રહે નહિ અને તેથી રાજા અને પ્રજાજનને આશ્રીને તે શ્રી મયણાસુંદરીને રૌદ્ર ધ્યાન પુરવાના વખત
