________________
આગમાદ્વારક-લેખસંગ્રહ
દૂર રહેલાજ ગણાય તેમ વગર આપત્તિના પ્રસંગે પણ દેવદનથી એનીબ અને ગુરુવંદનથી વાચિત રહેનારા પુરુષામાં જૈનત્વની સભાવના કરનારા મનુષ્ય પણ અક્કલથી સેકડા કાશ દૂર ગણાય તેમાં આશ્ચય નથી, અને જો એવા દેવદનથી એનસીબ અને ગુરુવંદનથી વાચિત રહેનારાઓને જૈન માનવામાં પણ જો અક્કલહીનપણું હાય તેા પછી તેવા દેવદશ'નથી ખેનીબ અને ગુરુવ`દનથી વંચિત તે શું પણ દેવના દૂષણે અને ગુરુના અવગુણેા ચેનકેન પ્રકારેણુ ખડા કરનારા હાય તેવાએને જૈન તરીકે માની તેવાએને માટે મેાટી મેાટી સાહેબીવાળાં મકાને, આવનારાં છે।કરાંઓએ જન્મે પણ ન દેખેલી તેવી સારી સારી ખાવાપીવાની સગવડો, ઘેર જતાં તેમનાં માખાપને ભારે પડે તેવી રીતની કરાતી પાષાક અને માવજતની સગવડા એ ખરેખર તેવાને માટે તેવું કરનારાની અવિવેક દશાની ટેટાચ છે. આ ઉપરથી શ્રાવકાને મદદ નહિ કરવી એવા ઉદ્દેશ એક અંશે પણ સમજવાને નથી, પણ તે મદદથી મહાલનારા ગણાતા જૈન કે તેના
સમુદાયને સંચાલન કરનાર કે મદદ કરનાર મહાપુરુષાએ ત્રિલેાકનાથ તીર્થંકરના દ્વાષ કહેવામાં કે પ્રમતારક ગુરુમહારાજોના અવગુણા ગણવામાં અક્ષમ્ય દેાષ ગણી તેના નિવારણને માટે ઉત્કટ પ્રયત્નની જરૂરી ગણવી જોઇએ અને તે એટલે સુધી કે જો તે પ્રયત્ન સફળ ન થાય તે તે મદદનું દેવું કે લેવું, સંચાલન કરવુ` કે કરાવવું એ સ`ને તિલાંજલિ આપી દેવા તૈયાર થવુંજ જોઇએ. યાદ રાખવાની જરૂર છે કે દેવગુરુના દૂષણેાને ખેાલનારા ભવાંતરે દુ ભખેાધિ હાવા સાથે આ ભવમાં પણ સમ્યક્ત્યરત્નથી રહિતજ છે અને તેવાઓનું શ્રાવક કે જૈનને નામે પાષણ કરવામાં શ્રાવકપણા કે જૈનપણાને એક અંશે પણ શે!ભા દેનારૂં નથી.
