________________
મહાસતી મયણાસુંદરીના મનની મનોદશા ૭૩ ગયેલીજ હોય છે અને તેને લીધે જ જગતના જી તોષ્ટથી નિહાળે તો દેખી શકે છે કે કઈપણ જાતના વ્રત, નિયમ વિગેરે કઝારા મનુષ્ય આપત્તિ વખતે ધર્મની વાસનાને પણ છોડી દેવાના કરારો તે લેતી વખતે સંપૂર્ણપણે કરે છે એટલું જ નહિ પણ આપત્તિની વખતે તેનો પુરેપુર અમલ કરવામાં પણ ચૂકતા નથી, અને આજ સ્થિતિ દેખીને વિચારનાર મનુષ્ય દુનિયામાં ગણાતા ત્યાગી, વૈરાગી, ધમિઠ કે પૂજા પ્રભાવનામાં પરાયણ એવા પ્રાણીઓના મરણને બગડતી સ્થિતિમાં દેખી તેનું કારણ કર્મવાદપરાયણતાની ખામીને સ્પષ્ટપણે સમજી શકે તેમ છે.
પણ આ ઉપર જણાવેલી કર્મવાદના રંગમાં રંગાએલી ધર્મની ધુંસરીને ધારનારી, તત્વની દષ્ટિને શણગારવામાં શૂરવીર બનેલી એવી શ્રી મયણાસુંદરી તેવા અવિવેકી લેકેની દશામાં દેરવાઈ જઈને ધર્મને ધક્કો મારનારી થઈ નથી પણ તેવા ઉત્કૃષ્ટમાં ઉત્કૃષ્ટ આપત્તિને વખતે પણ અને અવિવેકી પુરુષો તરફથી પિતાને અંગત, ઉપાધ્યાય અને ધર્મને માટે વિરોધીપણના વહેણ વહેવા માંડ્યાં છતા પણ ત્રિલોકનાથ તીર્થકર ભગવાનના દર્શન અને અવરહિત માર્ગમાં પોતે પ્રવર્તી બીજાને પણ તેમાં પ્રવર્તાવનાર એવા ગુરુમહારાજનું વંદન કરવાનું તે ભાગ્યવતી રાજકુંવરી મયણાસુંદરી ચૂકી નથી.
આ ઉપરથી જેઓ સારી સ્થિતિમાં પણ દેવદર્શનથી બેનસીબ રહે છે અને ગુરુવંદનથી વંચિત થાય છે તેઓ કઈ કટિમાં અને કઈ સ્થિતિમાં મુકાય તે વિચારવાનું વાચકને જ સેંપીએ છીએ. વગર કસોટીએ પણ જે કાળું પડે તેમાં સેનાપણાની આશા રાખનાર મનુષ્ય જેમ અક્કલથી
